پاسخهای بر انگیخته، مستقیماً به هماهنگی مراقبت از شنوایی زمانی فعالیت عصبی، وابستهاند. هنگامی پاسخهای برانگیخته شنوایی به بهترین وجه، ایجاد میشوند که پتانسیل عمل یا (پتانسیل سیناپتیک) تقریباً به صورت همزمان از تعدادی نرون در یک منطقة آناتومیک معین بدست آید. اگر منطقة محدودی از نرون فعال شود، تجمع فضایی (spatial summation) برای محیطهای پتانسیل خارج سلولی، برای تعدادی نرون کم خواهد بود.
به همین ترتیب هنگامی که یک پتانسیل سریع ایجاد میشود، تجمع زمانی Temporal summation کاهش خواهد یافت.
بنابراین وقتی نرونها بیشترین پاسخ را دارند که تغییرات ولتاژ گسترش یافته و از نظر زمانی طولانیتر شده در نرون رخ دهد.
ویژگیهای فضایی و زمانی فقط به فعالیت عصبی بین غشایی در منطقة بدنة سلول Cell body مربوط میشوند، (انتقال سیناپسی) اما در انتشار پتانسیل عمل در طول آکسونها این پدیدهها انتخاب سمعک مهم نیستند.
8- نرونها براساس ساختمان و عملکرد، متمایز میشوند. در عصب شنوایی و ساقه مغز پنج گونه نرون وجود دارند. این نرونها عبارتند از:
هرمی Pyramidal:
اختاپوسی octopus:
کروی globular:
ستارهای Stellate:
کروی Spherical:
الگوهای پاسخ این سلولها:
Pauser
onset
Primary – like with Notch
Chopper
Primary Like
9- هفت دلیل برای پیچیدگی سیستم شنوایی:
1-9- فیزیولوژی حلزونی حاصل تداخل پیچیدة خواص متابولیک و بیومکانیکال حلزون است.
2-9- خیلی از هستههای سیستم شنیداری، نظیر، هسته پیرگوشی حلزونی، هسته زیتونی برجستگی تحتانی Inferior colliculos از نظر ساختاری خیلی پیچیده هستند، و هر کدام از اجزا متعددی، تشکیل شدهاند.
3-9- ارتباطهای متفاوتی بین انواع نرونهای ساختاری – عملکردی وجود دارند.
مثلاً نرونهای bushy , chopper, stellate یا Primary Like , (Sperical) اختاپوسی و onset