مطالعه انجام شده توسط جرگر در سال 1988 پیچیدگی این موضوع را تاکید کرد. این پژوهشگران اثر برهم کنش بین جنسیت و میزان کاهش شنوایی را برای زمان نهفتگی موج V یافتند ولی این اثر برای زمان نهفتگی موج I یا III شناسایی نشد. بنابراین ، مطالعه و بحث ABR در کاهش شنوایی حسی باید با در نظر گرفتن هر کدام از این عوامل انجام شود. همانطور که جرگر نشان داد تلاش برای کنترل یک منبع احتمالی تغییر زمان نهفتگی تمایل به معرفی منبع دیگری دارد که با منبع اولی کواریانس است. در جدیدترین سمعک بحث کنونی، مقالات موجود در مورد میزان و شکل کاهش شنوایی حسی به طور خلاصه مرور شدند. اگرچه دو ویژگی ادیوگرام نمی توانند از نظر بالینی به طور جدا بررسی شوند. ( یعنی نقایص حسی همیشه نمی توانند به طور تمیزی از نقایص انتقالی جدا باشند. )
تاثیر میزان و شکل کاهش شنوایی بر نتایج ABR :
به طور واضح ، با افزایش کاهش شنوایی در 4000 هرتز ، زمان نهفتگی موج V افزایش می یابد. میزان افزایش زمان نهفتگی و تاثیر شیب ادیوگرام بر این افزایش کمتر واضح است. مقالات زیادی وجود دارند که تغییرات زمان نهفتگی موج V را به صورت تابعی از کاهش شنوایی حسی نشان داده اند. مطالعه انجام شده توسط جرگر تعدادی یافته های اصلی در این مورد را شرح داد. زمان نهفتگی برای موج V در تعداد زیادی از بیماران دارای آسیب شنوایی حسی ( برای سطوح شدتی تحریکی بالای کلیک ) به صورت تابعی از سطح آستانه شنوایی ادیومتریک در 4000 هرتز تجزیه و تحلیل شد. برای کاهش شنوایی تا میزان 60 دسی بل HL زمان نهفتگی ثابت بود و سپس زمان نهفتگی به صورت خطی تا ماکزیمم حد 0.4 میلی ثانیه در 90 دسی بل HL افزایش یافت. برجسته ترین تغییر زمان نهفتگی برای بیماران دارای کاهش شنوایی بزرگ تر از 70 دسی بل سطح آستانه شنوایی اتفاق افتاد.