شناختن ویژگی فرایندهای تجویزی
فرایندهای تجویزی که در این بخش لیست می شود از جنبه های مختلفی متفاوتند ادامه مطلب یا اینکه بر اساس آستانه یا بر اساس اطلاعات بلندی بنیان شده اند وقتی ما با یک فرایند جدید مواجه می شویم سه سوال ابتدایی برای پرسش وجود دارد: 1. بر اساس چه نوع اطلاعات مریض این فرایند بنیان شده است ؟ معمولا این بر اساس آستانه یا سطوح موردنیاز برای بدست آوردن درجه خاصی ار بلندی هاست .
2. چه نوع ویژگی های تقویتی تجویز شده است ؟
برای سمعک های خطی معمولا یا بهره یا حداکثر خروجی (OSPL90) خوهد بود .برای یک سمعک غیر خطی معمولا بهره تعیین شده برای چند سطح ورودی یا بعضی ویژگی های نتیجه گیری شده از این بهره ها مانند میزان تراکم است .
3.هدف ا ز انتخاب فرایندها چیست و چه رابطه ای بین ارتباط اطلاعات بیماران و ویژگی های تقویتی وجود دارد؟
قوانین تجویز به طو ثابتی شامل بعضی انواع فرمول است . وقتی یک روش تجویزی انتخاب می شود ، چندین روش برای جمع کردن نتایج بین فرمول ها وجود دارد.
به طور واضحی یک شخص می تواند از یک جمع کننده الکترونیکی برای پیدا کردن بهره موردنیاز یا سطح خروجی در هر فرکانس استفاده کند. بعضی فرایندها به شکل گرافیکی یا شکل جدولی و بعضی به شکل اسلایدی منتشر می شوند.
غالبا این محاسبات دستی یا روش های look-up ضروری نیستند، چونکه این فرمول ها داخل نرم افزارهای کامپیوتری تنظیم می شوند . با این شیوه استفاده کننده فقط به ورود اطلاعات ضروری بیمار نیاز دارد (مانند ادیو گرام) و کامپیوتر کار جمع کردن را انجام می دهد . سه نوع وسیع روش های کامپیوتری برای اهداف جمع کردن وجود دارد.
اول، چندین برنامه کامپیوتری که به طور ویژه برای جمع کردن اهداف تجویز طراحی شده اند:
MSU(memphis state univershty)
HASP (برنامه انتخاب سمعک برای فرایند NAL-RP )
DSL3.1 (سطح حساسیت مطلوب برای سمعک های خطی)
DSL4.0(سطح حساسیت مطلوب روش I\o )
Viola(visual input-output Locator Algoritm, fortheIHaFF\Contor procedure)
FIG6
NAL-NL1 ( برای فرایندغیر خطی NAL)
HAS(انتخاب سمعک برای فرایندهای مختلف)
See de jonge(1996)، برای یک بازبینی جزیی شده اغلب این پگیج ها
دوم، برنامه های نرم افزاری فراهم شده بوسیله سازندگان سمعک برای تنظیم سمعک های قابل برنامه ریزی خودشان که اغلب شامل یک یا چند فرمول برای شناخته شدترین اهداف تجویزی است. همچنین اغلب برنامه ها به طور خودکار سمعک ها را تقریبا به منظور مطابقت با هدف مورد نظرشان تنظیم می کنند.
سوم ،آنالیز کننده بهره گوش واقعی که شامل بهترین فرمول است واهداف می توانند به طور آسانی با پاسخ گوش واقعی اندازه گیری شده قابل مقایسه باشد.
تاکید در این chapter روی بهره گوش واقعی خواهد بود، هر دو بهره گوش واقعی با سمعک (REAG;see section4.2) و بهره الحاقی گوش واقعی (REIG;see section4.3) یک تجویز REAG مشخص می کند که چقدر SPL در پرده گوش باید از SPL وارد شده به میدان تجاوز کند . بهره الحاقی بوسیله مقایسه توصیف می کند که چقدر باید سیگنال اضافی، وقتی یک فرد سمعک استفاده کند نسبت به زمانی که استفاده نکند در پرده گوش باشد.
هر دو نوع بهره از طریق افزودن یا کاستن منحنی بهره غیر کمکی گوش واقعی(REUG) (see section4.3) می توانند معکوس یکدیگر باشند. مهم نیست بهره گوش واقعی چقدر برآورد می شود با استفاده از اصول توصیف شده دربخش 4.2.2 و4.3.2 و فرایندهای خاص توصیف شده در بخش10.7 می تواند به بهره کوپلر 2cc یا بهره شبه گوش تبدیل شود.