استفاده از سیستم بای کراس تنها فایده ی کمی در از بین بردن فیدبک داشته است،زیرا اطلاعات بیشتر یکی از دو میکروفون نزدیک کانال گوش،صدای تقویت شده را دریافت می کند و فقط آن هم برای سمعک های مرسوم است (حداکثر بهره فرکانس های بالا بدون فیدبک از سمت جلو،در حدود5دسی بل بالاتر از سمعک مرسوم خواهد بود زیرا میکروفون ماهواره ای بدون خطر افزایش فیدبک،به کل بهره اضافه خواهد کرد).
کاندیداتوری سمعک های بای کراس
اگر بیماران کم شنوایی دو طرفه غیر قرینه داشته باشند،می توانند ازسمعک بای کراس استفاده کنند،همانطور زمانیکه گوش ضعیفتر میزان بالایی افت شنوایی دارد که دیگر نمی تواند از سمعک استفاده کند و یا جایی که تقویت گوش ضعیف تر بر توانایی تشخیص گفتار،اثر معکوس بگذارد.
فرآیند فیتینگ سمعک بای کراس
فیتینگ سمعک بای کراس،ترکیبی از فیتینگ سمعک یکطرفه مرسوم و فیتینگ یک سمعک کراس است.میکروفون ماهواره ای همان حساسیت میکروفون در سمعک را داراست(به طور معمول در بدنه است.)،تعادل حساسیتی ضروری بین دو طرف سر،بدون هر اقدامی از سوی پزشک(شنوایی شناس)،به دست می آید.
پاسخ بهره فرکانسی ضروری سمعک ها،می تواند که مشابه سمعک یکطرفه با استفاده از افت شنوایی گوش بهتر به عنوان مبنا،تجویز گردد. هیچ کار اضافه ای (No Allowance) نباید در تجویز شنیدن از راه دو گوشی اعمال گردد.پاسخ بایستی همراه با هر دو میکروفون هم مکان و قرارگیری اسپیکر بطور مستقیم جلوی فرد ،تایید گردد (بدست بیاید).میانگین فرکانسی کل سمعک بای کراس،حداکثر حساسیت را برای وقایع صوتی از سمت جلو دارد.برای منبع در جهت های دیگر ممکن است،بهره گوش واقعی ممکن است،قله های واضح و مشخص تیزی را نشان دهد،زیرا اثرات افزایشی یا کاهشی (حذفی) مربوط به اوایل تر است. بایستی بهره گوش واقعی فقط برای صفر درجه اندازه گیری شود و به طور خاص مهم است که سطوح بازتاب(انعکاس) نزدیک بیمار نباشد. اگر این عمل موفقیت آمیز نباشد،بایستی پاسخ بیمار با قطع میکروفون ماهواره ای بدست بیاید(تایید شود).
منبع: