استخوان تمپورال، یکی از استخوانهای اصلی جمجمه است، که از بخش جانبی و کف جمجمه تشکیل می شود . هر دو گوش میانی و گوش داخلی بصورت کامل درون بخش سنگی (سخت) استخوان تمپورال قرار گرفته اند.
استخوان تمپورال باید از جمجمه جدا شده و بصورت باز تشریح یا کلسیم زدایی گردد که در یک محیط حفاظتی قرار گرفته است و سپس به برش های بسیار نازک بریده شود (یعنی تکه های نازک) که اینکار با استفاده از یک دستگاه برش دقیق بنام میکروتوم برای مشاهده ساختار گوش داخلی و میانی صورت می گیرد که در سایت تهران صفیر می توانید درباره آن بیشتر بخوانید. این قطعات (برش ها) برای مشاهده سلول ها و بافت های مختلف رنگ آمیزی شده، روی اسلایدهای شیشه ای سوار شده و توسط میکروسکوپ نوری بررسی می شوند یک نگاه کلی به ارتباطات گوش های خارجی- میانی- و داخلی با بررسی یک برش افقی (طولی) از میان استخوان تمپورال امکانپذیر می باشد.
یک برش از یک استخوان تمپورال طبیعی انسانی در سطح مجرای خارجی شنوایی (EAM)، و مجرای داخلی شنوایی (IAM) را نشان می دهد. نمایش سه بعدی از حفره گوش میانی با یک جعبه مستطیلی شکل قابل مقایسه است. بخش بالایی بوسیله پرده صماخ یک صفحه نازک از استخوان که حفره گوش میانی را از مغز در فرورفتگی میانی جمجمه جدا می کند- تشکیل می شود. بخش پایینی بوسیله استخوان هیپوتیمپانوم (hypotympanum) شکل می گیرد که باعث جدا کردن حفره گوش میانی از برآمدگی ژوگولار یا گردنی (jugular bulb) می شود.
دیواره ها (4 دیواره) به ترتیب بوسیله پرده و غشای صماخ (بخش جانبی)، حلزون گوش (C) و بخش دهلیزی (V) (میانی)، سلول های هوایی ماستوئیدی (زیرگوشی) (m)، (خلفی) و شیپوراستاش (ET ) (بخش قدامی)ف تشکیل می گردند. خلفی ترین بخش ماستوئید، بعنوان یک برآمدگی در پشت لاله گوش ظاهر می شود. در حفره گوش میانی (ME)، بخش های استخوانچه (یعنی مانبریوم) استخوان چکشی [MM] متصل به پرده صماخ، زائده بزرگ استخوان سندانی [I[ و استخوان رکابی (S) قابل رویت هستند. شیب عمودی عصب هفتم جمجمه ای (یعنی عصب صورت) در میان استخوان گیجگاهی در دیواره خلفی حفره گوش میانی قابل مشاهده است. بخش حلزونی و بخش دهلیزی عصب هشتم جمجمه ای (یعنی عصب دهلیزی- حلزونی) در IAM قابل رویت می باشد. حلزون گوش (در لاتین به معنی حلزون و صدف نرم تنان) از یک کانال مارپیچ تشکیل شده است که در انسان، دو و نیم دور حول یک هسته مرکزی اسفنجی بنام مادیولوی (modiolus) می چرخد. با جداسازی حلزون گوش از وسط، مادیولوین (M) قرار گرفته در مرکز نمونه و پنج بخش شعاعی در میان چرخش ها و پیچ های حلزون و مایع پر کننده فضا (یعنی اسکالا و سیتبولی (SV)، اسکالا تیمپانی (ST) و اسکالا مریا (SM)) دیده می شود. اجسام سلول های گانکلیون مارپیچی (یعنی نورون های اولیه شنوایی) در کانال روزتنال (rc)، کانال مارپیچی که در اطراف مادیولوس (M) قرار گرفته است، یافت می شوند.
زائده های مرکزی (یعنی آکسونها) سلول های گانگلیونی، بخش حلزونی عصب دهلیزی- حلزونی (هشتمین عصب) را تشکیل می دهند که استخوان تمپورال در پایه بخش حلزونی خارج می شود.
اینجا را کلیک کنید