ﻧﻮزادان از ﻫﻤﺎن اﺑﺘﺪا ﻗﺎدرﻧﺪ ﺻﺪاﻫﺎی ﻣﺤﯿﻂ را ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ ﺣﺘﯽ اﻣﺮوزه ﺛﺎﺑﺖ ﺷﺪه ﮐﻪ ﺟﻨﯿﻦ اﻧﺴﺎن در ﺷﮑﻢ ﻣﺎدر ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺻﺪاﻫﺎی ﺑﻠﻨﺪ ﻣﺤﯿﻂ اﻃﺮاف ﻣﺎدر را ﺑﺸﻨﻮد و ﺑﺪﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺷﻨﻮاﺋﯽ ﺑﯿﻦ ﺳﺎﯾﺮ ﺣﻮاس اﻧﺴﺎن ﺗﻘﺪم زﻣﺎﻧﯽ دارد. در ﺳﺎل اول زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻪ دوره ﭘﯿﺶزﺑﺎﻧﯽ ﻧﺎﻣﯿﺪه ﻣﯽﺷﻮد، رﻓﺘﺎرﻫﺎی آﻧﺎن ﻧﻈﯿﺮ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮدن، ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺻﺪا و ﻗﺎن و ﻗﻮن ﮐﺮدن ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺎﯾﺮ ﮐﻮدﮐﺎن اﺳﺖ ﺑﺎ اﯾﻦ ﺗﻔﺎوت ﮐﻪ در ﮐﻮدﮐﺎن ﺷﻨﻮا، ﻗﺎن و ﻗﻮن ﺑﻪ ﺗﺪرﯾﺞ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﮐﻠﻤﻪ ﻣﯽﺷﻮد وﻟﯽ در ﮐﻮدک آﺳﯿﺐدﯾﺪه ﺷﻨﻮاﯾﯽ اﯾﻦ ﺗﺤﻮل ﺻﻮرت ﻧﻤﯽﮔﯿﺮد
ﻫﻨﮕﺎﻣﯽﮐﻪ از آﺳﯿﺐ ﺷﻨﻮاﺋﯽ ﻧﺎم ﻣﯽﺑﺮﯾﻢ ﻣﻨﻈﻮر داﻣﻨﻪ وﺳﯿﻌﯽ از اﺧﺘﻼﻻت از آﺳﯿﺐ ﺟﺰﺋﯽ ﺗﺎ ﻧﺎﺷﻨﻮاﺋﯽ ﮐﺎﻣﻞ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮاﻧﺎﺋﯽ ﻓﺮد در ﭘﺮدازش اﻃﻼﻋﺎت زﺑﺎنﺷﻨﺎﺧﺘﯽ از ﻃﺮﯾﻖ ﺷﻨﻮاﺋﯽ آﺳﯿﺐ ﻣﯽﺑﯿﻨﺪ و ﯾﺎدﮔﯿﺮی زﺑﺎن ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﭼﺎﻟﺶ ﮐﻮدﮐﺎن ﻧﺎﺷﻨﻮا و ﺳﺨﺖﺷﻨﻮا اﺳﺖ. ﮐﻮدﮐﺎن ﻧﺎﺷﻨﻮا ﺑﺎﯾﺪ زﺑﺎن را ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺣﻮاس دﯾﮕﺮ از ﺟﻤﻠﻪ ﺣﺲ ﺑﯿﻨﺎﯾﯽ ﯾﺎد ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ، ﮐﻮدﮐﺎن ﺳﺨﺖﺷﻨﻮا ﻧﯿﺰ ﻣﻌﻤﻮﻻ اﻃﻼﻋﺎت ﺷﻨﯿﺪاری را به صورت ﻧﺎﻗﺺ ﯾﺎ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺷﺪه درﯾﺎﻓﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ
ﮐﻤﺒﻮد در ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺷﻨﯿﺪاری ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﯾا ﻏﯿﺮﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﺄﺧﯿﺮ در رﺷﺪ و ﺗﮑﺎﻣﻞ زﺑﺎن اﯾﻦ ﮐﻮدﮐﺎن ﺷﻮد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ آسیب ﺷﻨﻮاﺋﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﺗﺄﺛﯿﺮ را ﺑﺮ ﺗﻮﻟﯿﺪ و درک زﺑﺎن ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺮ ﺟﻨﺒﻪﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺻﺮف و ﻧﺤﻮ و ﻧﯿﺰ جنبه‌های ﻣﻌﻨﺎﺷﻨﺎﺧﺘﯽ و ﮐﺎرﺑﺮدﺷﻨﺎﺧﺘﯽ زﺑﺎن ﭼﻪ در ﺣﻮزه ﮔﻔﺘﺎر و ﭼﻪ در ﺣﻮزه ﻧﻮﺷﺘﺎر دارد و اﯾﻦ ﻧﻘﺎﯾﺺ ﻋﻤﺪه و ﻗﺎﺑﻞﺗﻮﺟﻪ در زﺑﺎن آﺳﯿﺐدﯾﺪﮔﺎن ﺷﻨﻮاﺋﯽ ﭼﻪ در ﺑﻌﺪ درﮐﯽ و ﭼﻪ در ﺑﻌﺪ ﺑﯿﺎﻧﯽ اﺛﺮات ﺟﺒﺮانﻧﺎﭘﺬﯾﺮی در ارﺗﺒﺎﻃﺎت ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ، ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ، اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، آﻣﻮزش و ﺣﺮﻓﮥ آنﻫﺎ ﺑﻪ ﺟﺎی ﻣﯽﮔﺬارد. از اﯾﻦ رو، ﺷﺨﺺ ﻧﺎﺷﻨﻮا در مهم‌ترین رﮐﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﯾﻌﻨﯽ رواﺑﻂ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ دﭼﺎر ﺷﮑﺴﺖ و ﻗﻄﻊ ارﺗﺒﺎط ﻣﯽﺷﻮد. ﻧﺎﺷﻨﻮاﯾﯽ ﻋﻼوه ﺑﺮ آﺳﯿﺐ ﺟﺪی ﺑﻪ ﻧﻈﺎم ﺷﮑﻞﮔﯿﺮی زﺑﺎن و اﺧﺘﻼل در اﻟﮕﻮﻫﺎی ﺑﺮﻗﺮاری ارﺗﺒﺎط ﺷﻔﺎﻫﯽ و ﻏﯿﺮﺷﻔﺎﻫﯽ، ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ، ﺑﻪ وﺟﻮد آﻣﺪن ﻣﺤﺼﻮل ﭘﯿﭽﯿﺪهای از ﻧﺎﺗﻮاﻧﯽ ارﺗﺒﺎﻃﯽ، ﻣﺤﺪودﯾﺖ ﺗﻔﮑﺮ و اﻧﺪﯾﺸﻪ اﻧﺘﺰاﻋﯽ، ﮐﻨﺪی درک وﻗﺎﯾﻊ ﻣﺤﯿﻂ و در ﻧﻬﺎﯾﺖ دست‌پاچگی رواﻧﯽ و اﺛﺮات ﺳﻮء آن ﻣﯽﮔﺮدد
90% کودکان با آسیب برجسته شنوایی، والدینی با شنوایی طبیعی دارند. این عامل باعث می‌شود که آن‌ها در معرض زبان قرار نگیرند چون سیگنال‌های شنوایی را نمی‌شنوند و والدین آن‌ها اشاره نمی‌کنند. یکی از پیامد‌های آن این است که کودک تاخیر در زبان بیانی و درکی پیدا می‌کند.
یکی از راه‌هایی که به درک تاثیر افت شنوایی بر رشد زبان کمک می‌کند مقایسه گروه‌های با شنوایی طبیعی و افراد با افت شنوایی است. یک کودک 8 ساله با شنوایی طبیعی دانش دستوری و نحوی بهتری از یک بزرگسال ناشنوا دارد. همچنین اغلب بزرگسالان با افت شنوایی قابل توجه دامنه واژگانی بهتر از یک کلاس چهارمی با شنوایی طبیعی به دست نمی‌آورند