آشنایی با سمعک

آیا هنوز تمام معانی bugs بازیابی می شوند؟ Swinney یافت سمعک برای جملاتی مانند (11) هر دو کلمه ant,spy وقتی در انتهای bugs ارائه می شوند هنوز پرایم می شوند.
آخرین دستکاری که در بررسی Swinney انجام شد این بود که تارگت های تصمیم لغوی ant,spy و sew چند هجا بعد از پایان bugs ارائه می شوند. وقتی تارگت ها بین the و corner می آمدند، تارگت ant که از نظر بافتی مرتبط بود پرایم می شد ولی برای تارگت spy که از نظر بافتی غیر مرتبط بود (یا برای تارگت کاملا بی ارتباط sew)  این اتفاق نمی افتد. مشابه نتایج cairns (در جمله ای مانند (9) ) ، انتخاب یک معنی برای یک مورد ابهام لغوی تنها چند کلمه بعد از آن اتفاق می افتد که در این مورد این اتفاق برای معنی مرتبط از نظر بافتی می افتد. پس دستیابی به واژگان حین پردازش جملات، با فعال سازی همه اطلاعاتی که با ورودی های لغوی تطبیق دارند شروع می شود و به دنبال آن ورودی هایی که به بهترین شکل با جمله کنونی تطبیق دارند انتخاب می شوند. وقتی بافت در یکی از ورودی هایی فعال شده سوگیری ایجاد کند، کلمه ای که از نظر بافت مناسب است انتخاب می شود. وقتی بافت هیچ سوگیری ایجاد نمی کند رایج ترین معنی انتخاب می شود. 
بر طبق اینها، بازیابی ابتدایی تمام معانی ممکن یک پردازش پایین-بالا است. اطلاعات موجود در ارائه فونولوژیک کلمه، تمام کاندید های احتمالی را برای بازیابی فعال می کند: هر ورودی که با ساختار فونولوژیک همخوانی داشته باشد فعال می شود. به هر حال انتخاب پردازش بالا-پایین را درگیر می کند. شنونده برای انتخاب کردن از تمام اطلاعات موجود استفاده می کند: بافت درونی جمله، بافت جمله ای که قبل از جمله فعلی ارائه شده، آگاهی از گوینده، آگاهی از دنیای واقعی و از این قبیل اطلاعات. بنابراین پردازش ابهام لغوی یک مثال عالی دیگر از مشاهدات کلی است که وقتی پردازش های پایین-بالا ناکافی باشند پردازش های بالا-پایین بکار گرفته می شوند. پردازش های پایین-بالا بطور منحصر به فرد یک ورودی لغوی منفرد را مشخص نمی کنند. بلکه پردازش های بالا-پایین نیز کمک می کنند.
جمع بندی
در مورد این بحث شد که شنونده برای تعیین شکل فونولوژیک یک گفته و بازیابی آیتم های لغوی چگونه از اطلاعات سیگنال آکوستیکی استفاده می کند. ارائه فونولوژیک متشکل از سیگنال با چندین منبع اطلاعاتی می باشد. شواهدی که نحوه عملکرد آن را نشان می دهند شامل خطاهای فونولوژیک مانند اثر McGurk و ترمیم واجی می باشد. همچنین شواهدی را مرور کردیم که چگونه ارائه فونولوژیک شکل گرفته بر دستیابی لغوی اثر می گذارد و همه تطبیق داده شده های احتمالی را فعال می سازد. تحقیقات در مورد نحوه بازیابی کلمات بینشی در مورد این فراهم می کنند که چگونه واژگان در دسترس قرار می گیرد و کلمات واژگان چگونه بر اساس واجی و معنایی نسبت به یکدیگر سازمان بندی می شوند چه در یک زبان (در تک زبانه ها) چه بین زبان ها (در دو زبانه ها). در نهایت بررسی کردیم حین اینکه کلمات هنگام درک جمله بازیابی می شوند دسترسی لغوی چگونه کار می کند؟ کلمات کم بسامد هزینه پردازش را افزایش می دهند زیرا بازیابی آنها طولانی تر است. کلمات مبهم هزینه پردازش را افزایش می دهند زیرا جا دادن کلمه در یک جمله مستلزم انتخاب یک معنی مناسب از نظر بافتی است. ترمیم و جبران ارائه واجی و بازیابی لغوی دو گام در پردازش جمله هستند که پیش نیاز پردازش نحوی یا parsing(تجزیه) که موضوع فصل بعدی است میباشند.

انواع گوناگون سمعک

این روند انقدر متداول است که هیچ کس درباره پیچیدگی آن فکر نمی کند و این سمعک روان شناسان زبان هستند که این مسائل را بررسی و مطالعه می کنند.
در روند رمز گذاری، یک ایده (چیزی که پنهان است و موجودیت فیزیکی قابل رویت ندارد) به یک ماهیت فیزیکی(سیگنال گفتاری) تبدیل می شود. از سوی دیگر در روند رمزگشایی، شنونده سیگنال فیزیکی را رمزگشایی می کند و همان ایده را دوباره کشف می کند. سیستم زبانی پلی بین ایده و گفتار برقرار می کند و امکان ارتباط بین این دو را فراهم می سازد. این سیستم صدا و کلمات را ارائه می کند و ساختارهایی می سازد که این اصوات و کلمات را به جملات تبدیل می کند.
سیگنال گفتاری و درک زبانی
سیگنال تنها ارتباط فیزیکی بین گوینده و شنونده است. سیگنال گفتاری باید برای شنونده اطلاعات کافی داشته باشد تا ساختارهای پنهان و بدون موجودیت فیزیکی را که مدنظر بوده دریافت و قابل درک سازد. 
شکل  4-1 موج یک سیگنال گفتاری را نشان می دهد. مرز بین واژه ها با خطوطی نشان داده شده است. دقت کنید که این مرز سکوت نیست و ممکن است حاوی صدای زمینه بوده باشد.
در سیگنال آکوستیک ارائه واجی حذف می شود، ارائه واجی مشخصه بخش پنهان و بدون ماهیت فیزیکی است که قبلا مطرح شد. ایده و همان بخش پنهان از واحد های واجی مجزا ساخته شده است: همخوان و واکه، سیلاب، واحد های ریتمیک رده بالاتر مثل کلمات پروزودیک. اما سیگنال فیزیکی متفاوت است. در سیگنال آکوستیک بخش های پنهان دیگر با هم همپوشانی ندارند و کلمات با هم می آیند. شنونده یک سیگنال فیزیکی پیوسته و احتمالا نویزی را دریافت می کند که باید رابطه آن را با بیان واجی مدنظر گوینده پیدا کند. مکانیسم های پردازش ذهنی باید دستور زبان و واژگان شنونده را به کار گیرند تا یک سری بیان های زبانی را کشف کنند. این پروسه های ذهنی توسط عملکرد های نوروفیزیولوژیک که به منظور درک گفتار تخصصی شده اند انجام می گیرد.
درک بیان زبانی بر پایه محرک سیگنال گفتاری، نیازمند این است که شنونده، صلاحیت زبانی داشته باشد. دانش زبانی برای هر فردی لازم است تا بیان واجی سیگنال گفتاری را بازسازی و درک کند. بدون دانش زبانی مسلما هیچ چیز قابل درک نخواهد بود. برای مثال سگ ها خوب ارتباط برقرار می کنند، اما دانش زبانی ندارند، وقتی گفتاری می شنوند، می توانند سیگنال آکوستیک مرتبط با اسم خود را شناسایی کنند، اما فقط در همین حد و نه فراتر.
حیوانات چگونه منظور ما را متوجه می شوند؟ از تون صدا، حرکات بدن و نگاه ها. اما برای انسان فهم جمله بسیار پیچیده تر است: سازماندهی اصوات و کلمات و در نهایت جمله از دانش زبانی.
 

انواع سمعک استارکی

موضوع دیگر که پیش بینی می تواند کرد این است که اصوات مرکب با تعداد بیشتر اجزا غیرکودک سمعک اینترتون شده در هارمونیک ها دیسپارچ هایی دروه ای عصبی را بر می انگیزاند که،  متناسب با فاز کوک فرکانس BEAT است و همچنین متناسب با اختلاف در فرکانس بین اجزا اصوات تحریک شده هستند. مطالعات قبلی نیز این دو پیش بینی را مشاهده کرده بودند. پاسخ عصبی در منطقه A1 یک نوع بوزینه که توسط یک مجموعه اصوات هارمونیک با میزان غیرکوک شدگی اندک در ویا نزدیکی BF جهت اعصاب بدست آمده است که اغلب نسبت به اصوات مرکب با هارمونیک های کوک شده پاسخ های افزایش یافته تری ایجاد می کند . با این حال الگوی پریودیک زمانی پاسخ هنگامیکه در هارمونیک نهم 9th غیرکوک شدگی وجود داشته باشد نسبت به دیگر اجزا سیگنال وجود خواهد داشت . به علاوه AEP ثبت شده از تیغه فوقانی منطقه A1 یک سمعک استارکی مشابهتی مثل ORN در انسان که برانگیخته شده با اصوات هارمونیک که مقداری جزء غیرکوک شده دارند دیده میشد (شکل 8.10 ).
 
 این اطلاعات موازی ، پیشنهاد می کند که پاسخ های عصبی ثبت شده در حیوانات ممکن است یک افق برای درک مکانیسم فیزیولوژی برای درک ارگانیزیشن سیستم شنیداری براساس ارتباط هارمونیک حاصل کند . برای افزایش پاسخ عصبی بدست آمده از این جزء غیرکوک شده منطقی به نظر می رسد که این افزایش برای نورون هایی با BF متناسب با جز غیرکوک شده وجود خواهد داشت . با این حال افزایش پاسخ و تغییرات در الگوی دیسپارچ شده توسط مجموعه غیرکوک شده هم دیده می شوند حتی هنکامیکه فرکانس جز غیرکوک شده متناسب با نورون نباشد . بنابراین در حالیکه پاسخ های غیراختصاصی مدوله شده ممکن است کشف غیرهارمونیک بودن را نشان دهند ولی این قضیه نمی توند درک افتراق را براساس غیرهارمونیک بودن اصوات را توجیه کند . درک افتراق یک جز غیرکوک سمعک شده از مجموعه هارمونیک یک نوع خاص از فرمنت شنیداری را ایجاد می کند که آن هم براساس غیرهارمونیک بودن است . به طور تیپیکال دو یا چند مجموعه پریودیک سیگنال مثل اصوات گفتاری را می توان برای این هدف استفاده کرد . چندین مدل و تئوری برای چگونگی افتراق اصوات براساس اختلاف FO پیشنهاد شده است .

مشخصات سمعک استارکی

نوروفیزیولوژی : مدل حیوانی از هارمونیک بودن و غیرهارمونیک بودن اصوت 
مطالعات اندکی برای درک گروهبندی همزمان اصوات براساس هارمونیک بودن سمعک نامرئی در حیوانات از دیدگاه پروسه عصبی انجام شده است . یکی از مطالعات مهم انجام شده از پاسخ های بدست آمده از IC پرنده چین چیلا به اصوات مرکب هارمونیک با FO برابر با فرکانس 250 یا 400 هرتز بوده است . این تن مرکب هم به صورت IN-TUNE و هم به صورت جزئی Mistuned با تغییرات حدود 12 – 3 % تغییر نوسان می کرد ارائه می شد به طور کلی اجزا طیفی ین اصوات مرکب همگی درون مناطق پاسخ دهی تحریکی نورون ها مورد مطالعه قرار می گرفتند . اصوات مرکب هارمونیک با جزء کم MISTUNE  دیسپارچ های همزمان پریودیک زمانی را بر می انگیزاند. در حالیکه پاسخ به صورت کلی در پاسخ به مجموعه مرکب کوک شده IN-TUNE،  غایب شده بودند (شکل 7.10).

دوره ی این دیسپارچ ها به طور کاملا معنی داری با دوره BEAT مطابقت داشت و متناسب سمعک فوناک با اختلاف بین فرکانس بین اجزا مجاور وجود داشت . الگوی زمانی این دیسپارچ ها و به طور حیرت انگیزی توسط میزان غیرکوک شده صدا مدوله شده بود . الگوی دیسپارچ زمانی ایجاد شده توسط این اصوت مرکب همچنین مرتبط با یک افزایش کلی در شلیک های عصبی بود بنابراین این موضوع به صوت موازی با درک مفهوم POP-OUT اجزا غیرکوک شده در شنوده های انسانی رفتار می کرد / مطابقت داشت . 
ظهور الگوهای دیسپارچ پریودیک زمانی به صورت زیاد مستقل از ارتباط بین فرکانس اجزا MISTUNE و BF پاسخ نورون های بود . نهایتا نویسنده نشان داده است که مزیت کلی دیسپارچ نورون های IC توسط تغییرات نسبی در سطح یک جز واحد، تنها اگر یک جز صدا از یک مجموعه مرکب هارمونیک نسبت به دیگر اجزا خارج شده باشند مدوله می شوند. این اطلاعات ها با مشاهدات سایکواکوستیک مطابقت داشت به این نحو که اجزا در تن های مرکب هارمونیک به طور کلی به صورت انفرادی دریافت نخواهند شد . برخلاف IC الگوی دیسپارچ پریودیک زمانی فیبرهای اعصاب شنیداری اختلاف ناشی از MISTUNE صدا را تشخیص نمی دهند و یک FO و فرکانس ثابت ناشی سمعک استارکی  از صدای مرکب را منعکس می کنند بنابراین نقش مهم ساختارهای مرکزی شنیداری برای درک غیرهارمونیک بودن را پیشنهاد می کند . براساس این مطالعه یک فرضیه منطقی این است که پالس های عصبی برانگیخته شده توسط اصوات مرکب هارمونیک با یک مقدار جزئی Mistuned به نسبت اصوات مرکب هارمونیک کوک شده، پاسخ های افزایش یافته تری ایجاد می کنند . و این مرتبط با درک مفهوم POP-OUT از جز غیرکوک شده می باشد. با این حال یافته های سایکواکوستیک که صوات مرکب هارمونیک را از غیرهارمونیک کشف می کنند زیاد هستند به این نحو که طیف هارمونیک های غیرکوک شده با زنش ناشی از فعالیت بین اجزا کناری درون یک فیلترشنوایی واحد همبستگی دارد . 

مشخصات سمعک اینترتون

نوروفیزیولوژی : مطالعات انسانی هارمونیک و غیرهارمونیک بودن اصوات :
بهبود اجزای زودرس - دیروس ERP که توسط تن های مرکب برانگیخته شده ، سمعک فوناک هنگامیکه یک Mistuning جزئی از هارمونیک ها در تن مرکب وجود داشته باشد اتفاق می افتد . بعلاوه با تفریق ERP بدست آمده از هارمونیک های مرکب از ERP های بدست آمده از حرکات غیرهارمونیک یک جز منفی را ایجاد می کند که به عنوان   ORN  :Objective Related Negativity : نام می برند . که جز با اجزا اصلی P2 , N1  همپوشانی دارد . ORN تحت شرایطی که فرد به صورت غیر اکتیو گوش می دهد ظهور می کند لذا یک مکانیسم بیش توجهی برای درک غیرهارمونیک بودن اصوات را در نظر می گیرند . ORN تحت شرایطی که فرد به صورت فعال گوش می دهد مثل زمانیکه باید دو صدا را بشنود یعنی اعلام کند که یک صدا را شنیده یا دو صدا،  تقویت می شود . یک اجزا شبیه ORN هنگایکه اختلاف حدود چهار SEMITONE  سمعک زیمنس بین FO و واکه ها وجود داشته باشد . ایجاد می شود . افزایش اجزا دیررس ERP ( پتانسیل مداوم ) متناسب با درک هارمونیک غیرمتجانس به عنوان صدا متمایز که در مجموعه هارمونیک ها با MISTUNED طولانی مدت از نظر دیوریشن،  دیده می شود را  به عنوان رکروتمنت در پروسه عصبی به عنوان پایه ای برای  درک تفکیک اصوات بکار می رود . افزایش ORN در پروسه فعال شنیداری دیده می شود و در شرایط PASSIVE دیده نمی شود . مثل" هنگامیکه یک نوع MISTUNED کم در حدود 2% در هارمونیک ها وجود دارد . به طور موازی مدت شنیدن در جدا کردن شی شنیداری کم می شود . این یافته ها نشان می دهد که جدائی اصوات براساس مکانیسم قبل توجهی و توجهی است . 
در حالیکه اجزاء زودرس ERP تولید شده توسط اصوات غیرهارمونیک را،  به منبع سمعک اینترتون درون شکم فوقانی تمپوران نسبت می دهند منابع تولیدی دیگر ERP ها و نیز مکانیسم و مکان تولیدی در تجمع اصوات هنوز به صوت مبهم باقی مانده است . 

مشخصات سمعک ویدکس

نوروفیزیولوژی: مطالعات انسانی تداوم القا شده/توهمی شنیداری
یکی از چند مطالعه ی نوروفیزیولوژیک در زمینه ی القای شنوایی از MMN بعنوان شاخص فیزیولوژیک استفاده کرده است. از محرکات استاندارد 500 هرتزی استفاده شد که یا ممتد بودند یا در قسمت میانی توسط فواصل سکوت 40 میلی ثانیه ای قطع می شدند. محرکات انحرافی از تونهای منقطع ساخته شدند اما فواصل سکوت با برست نویزهای باندگذر پر می شد. طیف نویز یا در منطقه ی فرکانسی تون قرار داشت و توهم تداوم صوت ایجاد می کرد یا از نظر فرکانسی بسیار متفاوت بود و توهم ایجاد نمی کرد. MMN وقتی محرک انحرافی ممتد و استانداردها فواید سمعک منقطع درک می شدند (یا برعکس) نسبت به زمانی که هر دو ممتد یا هر دو منقطع درک می شدند، بزرگتر بود. این یافته ها نشان می دهد رمزگذاری عصبی توهم تداوم صوت قبل از تولید MMN رخ می دهد. بعلاوه از آنجاییکه افراد درحال تماشای فیلم صامت بوده و تونها را نادیده می گرفتند، مکانیسم عصبی این توهم پیش توجهی است.
نوروفیزیولوژی: مدلهای حیوانی تداوم توهمی/القایی شنیداری
شواهد رفتاری این پدیده در گربه ها، پرندگان و میمونهای ماکاک سمعک ویدکس وجود دارد پس برای مطالعه ی زیرساخت عصبی پدیده های درکی در مدلهای حیوانی معتبرند. همتای عصبی تداوم القایی/ توهمی شنوایی در A1 گربه با استفاده از ثبت فعالیت تک نورونی در پاسخ به جاروب FM بررسی شده است. بخش هایی از طیف محرکات (جاروب FM) با BF نورونها همپوشانی داشت. در یک وضعیت جاروب FM ممتد و در دیگری، فواصل کوتاه سکوت در طول گذار طیفی که با BF نورونها همپوشانی داشت، رخ می داد. در شرایط سوم، فواصل سکوت با برست نویز پر می شد. در وضعیت چهارم، برست نویز به تنهایی ارائه می شد. زمانیکه جاروب FM یک فاصله ی کوتاه سکوت داشت،  سمعک زیمنس بسیاری از نورونها پاسخ نمی دادند اما زمانیکه فاصله ی سکوت با نویز برست پر می شد، پاسخ می دادند. 
وقتی نویز برست به تنهایی ارائه می شد، نورونها پاسخ نمی دادند. یعنی  وقتی فواصل سکوت با نویز برست پر می شود، نورونها طوری پاسخ می دهند که گویی سکوتی در جاروب FM وجود ندارد و معادل القای تداوم در سیستم شنوایی است.

مشخصات سمعک یونیترون

ساخته شدن تدریجی جدایی توسط عدم توانایی پاسخ تون B در فراتر سمعک نامرئی رفتن از آستانه در طی زمان توضیح داده می شود. پس ساخته شدن تدریجی جویبار زمانی ایجاد می شود که  با سازش نرخ پاسخ تون A و B در طی زمان، پاسخ تون B دیگر نتواند از آستانه ی فعالیت فراتر رود. این مسئله به کاهش دامنه ی پاسخ B با افزایش دلتا F (دور شدن فرکانس B از BF واحد عصبی) و کاهش کلی پاسخ و کاهش بیشتر پاسخ B نسبت به A در طی زمان نسبت داده می شود. با بیان این پایه ی فیزیولوژیک برای ساخته شدن تدریجی جویبار که یک مشخصه ی کلیدی جویبارسازی است مایکل و همکاران 2005 و 2007 شواهد بیشتری از الگوی پاسخ زمانی در A1 از جهت سازماندهی درکی توالی اصوات فراهم می کنند.  وقفه ی پاسخ non-BF توسط پاسخ BF قبل از آن با اصول کلی پوشش رو به جلو همخوانی دارد. بروش و اشرینر 1997 با تغییر مستقل فاصله ی شروع محرک با شروع محرک بعد و دیرش محرکات پوشاننده نشان دادند وقفه ی رو به جلو در A1 با کاهش فاصله ی پایان پوشاننده تا شروع پروب (ISI) افزایش می یابد. این مسئله نشان دهنده ی نقش فرآیندهای مهاری پایان صوت و نیز فرآیندهای مهاری پس از آغاز صوت در پوشش رو به جلو است. پایه سلولی پوشش رو به جلو روشن نیست اما احتمالا شامل مهار گابایی پس سیناپسی و کاهش فعالیت سیناپسی است. 
تعاملات مهاری تونهای متوالی در سطح عصب شنوایی، هسته حلزونی و کولیکولوس پایینی نشان می دهد سمعک یونیترون هسته های زیر قشری و سیستم شنوایی محیطی نیز در مهار رو به جلوی مشاهده شده در سطح قشر شرکت دارند اما میزان این مشارکت روشن نیست. در کل، نتایج فیزیولوژیک در قشر شنوایی با این فرض همخوانی دارد که مکانیسم های پیش توجهی زمینه ساز انتخاب فرکانسی و پوشش رو به جلو در جداسازی جویبار مشارکت دارند. مدلهای نظری با در نظر گرفتن انتخاب فرکانسی و پوشش رو به جلو می توانند بسیاری از الگوهای پاسخ عصبی در A1 را که در جداسازی درکی جویبارهای شنوایی (توالی های حاوی دو تون) شرکت دارند، توضیح داده و بازسازی کنند. باوجودیکه ارتباطاتی میان الگوی پاسخ عصبی و درک جویبار شنوایی پیدا شده است سمعک زیمنس آلمان اما ارتباط میان نوروفیزیولوژی و ادراک، قطعی نیست بخصوص از این جهت که بررسی های رفتاری همزمان با ثبت عصبی انجام نشده است. محدودیت دیگر کارهای نوروفیزیولوژیک کاربرد تونهای خالص است و نتایج آنها در مورد اصوات دیگر با محتوای طیفی یکسان اما تفاوت در ابعاد دیگر ادراکی صادق نیست. در هر حال این مدلها ممکن است با وارد کردن عناصر عصبی مربوط به سایر مشخصات غیر طیفی صوت بتوانند جداسازی جویبار غیرطیفی را توضیح دهند. 

انواع سمعک فوناک

10 مدل نوروفیزیولوژیک جداسازی جویبار در قشر شنوایی سمعک فوناک اولیه (A1). منحنی های زنگوله ای A و B توزیع تونوتوپیک فعالیت ایجاد شده با تون A و B را در توالی تونهای متناوب ABAB نشان می دهد. منطقه ی بین مکان تونوتوپیک فرکانس A و B ، X نامگذاری شده است. مناطق سایه زده شده منطقه ای را نشان می دهد که الگوی پاسخ دو تون همپوشانی دارد. توزیع فضایی فعالیت در سه دلتا F (تفاوت فرکانسی) متفاوت نشان داده شده است (کوچک، متوسط و بزرگ). دامنه ی پاسخ فرضی تون A و B در مکان تونوتوپیک A، B و X با خطوط عمودی منقطع نشان داده شده است و در نیمه ی راست تصویر توسط ستونهای سیاه و سفید در وضعیت نرخ بالا و پایین محرک دیده می شود. ارتفاع ستون با دامنه ی پاسخ متناسب است. در PR سریع پاسخ تون non-BF در مکان A و B به شکل متفاوتی وقفه میابد. در مکانی که به یک اندازه به هر دو تون پاسخ می دهند (X)، پاسخ تون A و B به یک اندازه یکدیگر را مهار می کنند. وقفه ی متفاوت پاسخ تون non-BF باعث تیز شدن منحنی فرکانسی در مکان تونوتوپیک فرکانس های تون و شکل گیری دو کانون فعالیت مجزای فضایی در طول نقشه های تونوتوپیک می شود که معادل سمعک استارکی جدایی ادراکی تونها به دو جویبار است.  
بر طبق این مدل درک یک جویبار منفرد به دلیل حضور قله ها با افتراق ضعیف در طول نقشه تونوتوپیک A1 است. درک دو جویبار بر پایه ی حضور دو قله ی فعالیت جدای فضایی است. جدایی فعالیت عصبی به کانالهای فرکانسی مستقل از هم،  توسط پوشش رو به جلو و انتخاب فرکانسی A1 رخ می دهد و تخصیص توجه به جویبارهای درکی خاص را تسهیل می کند. توجه انتخابی پردازش فعالیت در کانال فرکانسی یک جویبار را توسط تقویت سیگنال در کانال مورد توجه یا کاهش سیگنال در کانال توجه نشده، افزایش می دهد.
یافته های این مدل در سایر گونه ها نیز دیده شده است مانند خفاش سبیل دار و سار اروپایی. با توجه به یافته های مطالعه فیشمن و همکاران 2004 و بی و کلامپ 2004 و 2005، پیش بینی می شود با افزایش ∆F، PR و TD تفاوت فعالیت عصبی میان دو تون A و B افزایش می یابد. این پیش بینی در A1 میمونها و مغز پیشین شنوایی سار هشیار اثبات شده است. بعلاوه افزایش TD ضمن ثابت نگه داشتن PR باعث کاهش بیشتر پاسخ non-BF می شود (شکل 5-10). ISI های کوچکتر باعث نسبت کوچکتر پاسخ تون B به A سمعک یونیترون می شود (شکل 6-10) که نشان می دهد کاهش پاسخ non-BF به PR یا TD وابسته نیست بلکه به دلیل تغییر ISI رخ می دهد. با افزایش TD ضمن ثابت نگه داشتن PR، ISI کاهش میابد. 

معرفی سمعک نامرئی

این محققان بیان کردند وقفه ی پاسخ به تون non-BF در PR سریع را سمعک نامرئی می توان با مکانیسم های مشابه مکانیسم های زمینه ساز پوشش رو به جلو (forward masking) توضیح داد. پوشش رو به جلو یعنی کاهش پاسخ عصبی به یک محرک توسط پاسخ به محرک قبلی. با افزایش تفاوت فرکانسی و تاخیر زمانی میان پوشاننده و تون اصلی (پروب)، مهار رو به جلو کاهش نشان می دهد (مانند آنچه در آزمایش فیشمن و همکاران 2001 دیدیم). وقفه ی پاسخ B در PR سریع دیده می شود. 
پاسخ به تون A (BF) وقتی پیش از آن تون A دیگری ارائه  سمعک اتیکن شده کوچکتر از زمانی است که قبل از آن تون non-BF ارائه شده باشد. این یافته ی اخیر با تقویت پوشش رو به جلوی پاسخ به تون BF همخوانی دارد یعنی زمانیکه پیش از تون BF، تون BF دیگری ارائه شده باشد، پوشش رو به جلو تقویت می شود. در نهایت پاسخ به تون B (non-BF) وقتی پیش از آن پاسخ به تون A (BF) رخ داده باشد کوچکتر از وقتی است که قبل از آن پاسخ به تون B (non-BF) رخ داده باشد. پس پاسخ به تون BF و non-BF از این جهت با هم متفاوتند: وقفه ی پاسخ تون non-BF با تون BF قبل از خود بیشتر از وقفه ی پاسخ تون BF با پاسخ به تون non-BF قبل از خود است. فیشمن پیشنهاد می کند تون BF پوشاننده ی رو به جلوی قویتری است. این وقفه ی متفاوت باعث می شود با افزایش PR نسبت دامنه ی پاسخ non-BF به دامنه ی پاسخ BF کاهش یابد. پس شرایطی که باعث جدایی جویبارهای شنوایی می شود، کنتراست میان پاسخ به تون BF و non-BF را در مکانهای تونوتوپیک A1 تقویت می کند. 
بر اساس این یافته ها مدلهای جداسازی جویبارهی شنوایی پیشنهاد می کنند، وقفه ی پاسخ سمعک اینترتون به تون non-BF توسط تون BF پیش از آن ، جدایی فضایی فعالیت عصبی دو تون A و B را در طول نقشه تونوتوپیک در A1 می افزاید (شکل 4-10). در ∆F های کوچک همپوشانی قابل توجهی میان فعالیت عصبی دو تون A و B در A1 که دارای نقشه تونوتوپیک است، رخ می دهد و پاسخ هیچ یک از آنها در الگوی پاسخ عصبی کلی غلبه و برتری ندارد. پس با افزایش PR، پاسخ به تون A و B  به میزان حدودا برابری وقفه ی متقابل روی یکدیگر اعمال می کنند و به میزان برابری دچار کاهش دامنه می شوند. بعلاوه این وقفه ی تقریبا برابر پاسخ، باعث می شود توزیع فعالیت عصبی در A1 در PR های سریع و آهسته به خوبی جدا نشود. پس در دلتا F های کوچک همواره یک جویبار شنوایی درک می شود. بر عکس در ∆F های بزرگ همپوشانی فضایی و وقفه ی متقابل میان پاسخ عصبی دو تون A و B اندک است. در تمام PR ها توالی های متناوب تون ها، دو قله ی فعالیت مجزا از نظر فضایی در A1 ایجاد می کند. 
این حالت معادل درک دو جویبار شنوایی کاملا مجزا برای تونهایی است که تفاوت فرکانسی بارزی دارند. در ∆F های متوسط همپوشانی فضایی قابل توجهی میان فعالیت عصبی دو تون وجود دارد و نورونهای آن دو مکان تونوتوپیک به هر دو تون پاسخ می دهند اما پاسخ به BF غلبه دارد. در این شرایط PR تعیین می کند پاسخ به کدام تون در الگوی فعالیت را تعیین می کند. در PR آهسته، تون ها در مکان تونوتوپیک مرتبط با فرکانس خودشان بهترین پاسخ را ایجاد می کنند و در مکان تونوتوپیک تون دیگر، پاسخ کمتری ایجاد می نمایند. مکان بین این دو منطقه به هر دو تون پاسخ می دهد. الگوی فعالیت در A، B و منطقه میانی، PR کلی توالی تونهای متناوب را منعکس می کند. بر عکس در PR سریع، پاسخ به تون non-BF در منطقه ی تونوتوپیک A و B دچار وقفه می شود. منطقه ی دارای BF معادل تون A به تون A و منطقه با BF برابر با تون B، به تون B پاسخ قوی دارد و به تون دیگر (non-BF) پاسخ نمی دهند. این مسئله باعث تیز شدن کوک فرکانسی در A1 شده و بنابراین افتراق فضایی پاسخ به تون A و B را در نقشه ی تونوتوپیک تقویت می کند. 

انواع سمعک و قیمت سمعک

مثلا مشاهده امواج ABR مشخص می کند که شکل موج های طبیعی ABR امواج اصلی خود را هر ms1 (یعنی   یا 1000 هرتز) بعلاوه یک موج با فرکانس آرام با فرکانس 100Hz ( ) نشان می دهند. روش صحیح این است که هر چقدر کمتر، فیلتراسیون انجام گیرد تا از امکان ایجاد اعوجاج سمعک اینترتون در زمان نهفتگی امواج یا ایجاد اجزایی از پاسخ که آرتیفکت واقعی محسوب می شوند، کاسته نشود. 
تنظیمات وسیع تر فیلتر در هنگام جمع آوری داده ها، در صورتیکه دستگاه، اجازه فیلترینگ دیجیتال را بعد از جمع آوری داده ها بدهد. اگر چه امکان artifact rejection مرسوم، ممکن است فرآیند معدل گیری بواسطه وجود نویزهای تصفیه نشده، کمتر شود. 

چرا فیلترینگ در ارزیابی AER ضروری است؟ 
فیلترینگ روشی است برای افزایش امکان تشخیص قیمت سمعک ویدکس سیگنال (AER) در حضور نویز زمینه الکتریکی. نویز در این جا به عنوان هر فعالیت الکتریکی که توسط الکترودها ثبت می شود و البته پاسخ برانگیخته شنیداری نیست، تعریف می شود. (نویز ممکن است مربوط به خود بیمار یا مربوط به منابع خارجی باشد). به صورت نظری، می بایست نویز با محتوای فرکانسی ای که با محتوای فرکانسی پاسخ AER متفاوت است، قبل از معدل گیری از فعالیت الکتریکی کلی که توسط الکترودها ثبت شده، خارج گردد(فیلتر شود). معدل گیری از فعالیتی که بیشتر متضمن پاسخ باشد تا مجموعه فعالیتهای انتخاب نشده، موثرتر است. 
هدف اصلی فیلترینگ کاهش یا حذف فعالیتهای الکتریکی است که پاسخ محسوب نمی شوند، اما محتوای فرکانسی مشخص و ثابتی دارند. نمونه ای از این نویز الکتریکی، منطقه فرکانسی EEG است که زیر 30 هرتز واقع شده است، (شامل امواج دلتا، تتا، آلفا، بتا). قیمت سمعک هرگاه که میسر باشد، انرژی الکتریکی در منطقه 05/0 تا 30 هرتز از پاسخ AER حذف می گردد. این منطقه فرکانسی شامل نویز الکترودرمال (Hz5 تا 01/0) و بخشی از منطقه فرکانسی پتانسیل های مربوط به حرکت (در حدود Hz 50 تا 05/0) نیز هست.