معرفی پروتکل با خلاصه‌ای از مراحل مهم در انجام یک ارزیابی کلینیکی ABR همراه است. پس از اینکه، بهترین ABR ممکن ثبت شد، می‌بایست با تجزیه وتحلیل امواج، یافته‌های مربوط به آن با توجه به دیگر یافته‌های ادیولوژیک، تاریخچة پزشکی بیمار، و شاید یافته‌های تشخیصی غیر ادیولویک، مورد تفسیر قرار گیرند. عناوین مهم مربوط به آنالیز ABR، و تفسیر آن و حل مشکل در آن (که در کاربرد کلینیکی ABR، غیرقابل اجتناب است) درفصل 7، مطرح شده‌اند.
عوامل مربوط به محرک:
نوع محرک: ABR که معمولاً با سیگنال کلیک 0.1 میلی ثانیه‌ای سمعک داخل گوش ثبت می‌شود، حداقل در گوشهای نرمال توسط فرکانسهای بالاتر در طیف کلیک، ایجاد می‌شود.
ABR برانگیخته شده توسط سیگنال کلیک با شدت متوسط (مثلاً 60 دسی‌بل nHL) که از طریق هدفن ادیومتری مرسوم مثلاً اینسرت فون (ER- BA)، فعالیت مناطق فرکانس بالای حلزون، تقریباً از 1000 تا 8000 هرتز را منعکس می‌نماید.
محققین در مورد منطقة فرکانسی که بیشترین اهمیت را در ایجاد ABR دارد، توافق نظر ندارند. یعنی در این مورد که آیا ABR فعالیت منطقة 4000-1000 هرتز، 8000 تا 4000 هرتز، یا اینکه مناطق بالای 2000 هرتز، بالای 3000 هرتز یا بالای 4000 هرتز را منعکس می‌کند؟
احتمالاً تفاوت در روش تحقیق و ویژگیهای افراد مورد مطالعه، باعث تغییرپذیری در گزارش‌های مربوط به ارتباط بین مینیمم سطح پاسخ برای کلیک و ادیوگرام تن خالص می‌شود.
مناطق راسی‌تر حلزون (فرکانسهای پایین) نیز توسط محرک کلیک، تحریک می‌شوند، اما لا اقل در افراد نرمال، این مناطق دخالتی در پاسخ ABR ندارند. دو دلیل برای این امر وجود دارد:
اول: پاسخ به فعالیت حلزونی، در زمانی که موج در حال حرکت، از قاعده به راس رسیده است، در مناطق قاعده‌ای حلزون، تقریباً رخ داده است.
دوم: قسمت جلویی موج در حال حرکت، هنگامیکه به منطقة راسی حلزون می‌رسد، تدریجی‌تر است (تیزی کمتری دارد)، در نتیجه، موج در حال حرکت، در ایجاد پاسخ همزمان بسیاری از رشته‌های آوران عصب شنوایی در یک بخش متمرکز از غشای قاعده‌ای، توانمند نیست.