تجمع زمانی (Temporal Summation)، برای حفظ دامنه، کافی خواهد ماند. نقش نرون‌های شنوایی واگرا و همگرا، از نرون‌های ردة پایین‌تر یا ردة بالاتر نیز مورد اشاره قرار گرفته است.
براساس نظر تعدادی از محققین ABR از دو جزء اصلی عمده تشکیل شده است:
یک جزء کند (انرژی در فرکانسهای 100 هرتز و پایین‌تر) و یک جزء تند (انرژی اغلب در فرکانسهای مناطق 500 و 900 هرتز)
این طبیعت دو گانة ABR، بسادگی با زیر نظر گرفتن ABR معمولی احساس می‌شود. (ABR ثبت شده با تنظیم فیلتر عریض). ABR یک موج آهسته است که اجزاء تند (امواج I تا VII به آن اضافه می‌شوند. تمایز مبتنی بر فیزیولوژی در تاثیرات نرخ تحریک، شدت، و فرکانس در این اجزاء سریع در مقابل اجزاء کند دیده می‌شود.
Suzuki و همکاران، ABR را بازای نرخ‌های 8 تا در ثانیه، تا 9/90 تا در ثانیه ثبت کردند، سپس آنالیز طیفی قدرت انجام دادند، و سپس به صورت دیجیتالی، شکل موج ABR را به دو جزء کند (0 تا 400 Hz) و جزء تند (400 تا 1500 هرتز)، تجزیه کردند.
دامنة جزء کند، در طول این گسترة نرخ تحریک، نسبتاً ثابت بود، تجویز سمعک در حالیکه، دامنة موج I تا V ABR (جزء تند ABR)، کاهش یافت. زمان نهفتگی هر جزء یا نرخ، افزایش یافت. جالب اینکه، دامنة جزء کند، که خیلی بآرامی با افزایش نرخ، کاهش یافت به صورت متناقضی، در نرخ 40 هرتز افزایش دامنه نشان داد. این محققین، بیان کردند که تاثیرات متفاوت نرخ تحریک سریع به زمان نهفتگی ABR (افزایش) در مقابل دامنه (اساساً هیچ تغییری نمی‌کند) که توسط دیگران گزارش شده را می‌توان با طبیعت دو گانه ABR توضیح داد. به صورت ویژه‌ای دامنة ABR به تاثیرات نرخ هنگامیکه شدت تحریک زیر 50 دسی‌بل نگاه داشته شود مقاوم است.