دو فرایند وجود دارد هر کدام با اساس خاص خودش . فرایند اول خطی نامیده می شود که خطی به این معنی است که منحنی I-O در رنج وسیعی از سطوح ورودی خطی است. سایت دکتر ولد بیگی در این نسخه نسبت تراکم در محدوده تراکم ثابت است. و نباید با تقویت خطی اشتباه گرفته شود. فرایند خطی ز یک نسب تراکم وسیع برای فیت کردن یک دینامیک رنج وسیع در هر فرکانس به یک دینامیک رنج فردی با نقص شنوایی در همان فرکانس استفاده می کند.دیتامیک رنج وسیع از آستانه شخص با شنوایی نرمال تا بالای سطح ناراحتی فرد با نقص شنایی است. بنابراین یک نسبت رتاکم بزرگتر از حد مورد نیاز برای هنجار سازی بلندی تجویز می کند. محدودیت بالاتر سطح راحتی فرد با نقص شنوایی می تواند براساس آستانه (با استفاده از پاسخ اشباع شده گوش واقعی نظریه هایی از روش یا به صورت منحصر بفرد برای هر بیمارز اندازه گیری شود.
دومین فرایند DSL برای سمعک های غیر خطی مرسوم تر است که هدفش هنجار سازی بلندی است . این فرایند نامیده می شود، چونکه عملکردهای تجویز شده میتواند ذر ذاخل منطقه تراکم به شکل قوسی در آید. با این فرایند میزان آستانه شنوایی نرمال برای آستانه آسیب دیده شنوایی تقویت می شود و میزان سطح ناراحتی شنوایی نرمال برای سطح ناراحتی شنوایی آسیب دیده تقویت می شود. در این بین شکل منحنی I-O وابسته به درجه ای که در آن رشد بلندی برای فردی با شنوایی نرمال نسبت به درجه ای که بلندی در آن برای فردی با نقص شنوای رشد می کند ، است.
فرایند curvilinear کاملا مانند DSl خطی تناوبی توسعه پیدا نکرده است یک مشکل بالقوه این است که مقیاس گذاری دسته بلندی باید به شیوه ای انجام گیرد که تعریف کنند ای که رشد بلندی را توصیف می کند به طور قابل اطمینانی بدست آید ، و هرگونه تغییر این تعریف کننده با سطوح مجاز برای آن باشد.