تقویت را می توان بوسیله استفاده از یک فرمول که بعضی از ویژگی فرد را به ویژگی های هدف تقویت ارتباط دهد تجویز کرد . این ارتباطات با یک خط مشی قابل ارزیابی است که در آن ویژگی های کلیک کنید انتخاب شده سمعک همان هایی هستند که به طور تجربی برای بهترین شرایط فرد تعیین شده است. فرمول تجویز می تواند بر اساس آستانه شنوایی ،قضاوت بلندی فوق آستانه و شرایطی که سمعک ها ظرفیت آن را دارند، باشد.
فرایندهای عمومی برای سمعک های خطی شامل POGO ، NAL ، DSL می باشد.برای همه این ها بهره می تواند فقط بر اساس آستانه شنوایی تعیین شود . این فرمول ها در کل شامل تغییرات قاعده نصف بهره است اما تغییرات بسیار متفاوت هستند به طوری که تجویزهای موثر ، به خصوص برای افرادی با کم شنوایی شیب دار بسیار متفاوت است.
برای سمعک های غیر خطی همه ورش های تجویز قابل دسترسی شامل بعضی جنبه های هنجار سازی بلندی صداهای فوق آستانه هستند . چندین روش هنجار سازی بلندی را همانند هدف منحصر به فردشان، حداقل برای صداهای بالای آستانه تراکمی سمعک اتخاذ می کنند.
منبع : https://tehransafir.com/
مطلب خیلی خوبی بود از سایت من هم دیدن کنید