چشم انداز تاریخی :
سروصدایی که می تواند در کیفیت زندگی اثر داشته باشد برای قرن های متمادی اینجا را کلیک کنید شناخته شده است. درواقع،اولین قانون سروصدای اجتماعی،کالسکه سواری را در رم به ساعات روشنایی روز محدود کرده بود زیرا سروصدای چرخ های آهنی در برخورد با سنگفرش خیابان ها ساکنین شهر را آزار می داد.قانون دیگری،در حدود 600 سال پیش از میلاد،نگهداری از خروس ها را در یک شهر ثروتمند ایتالیایی قدغن کرده بود زیرا ساکنین شهر دوست داشتند که تا دیروقت بخوابند.اما این حقیقت که مواجهه با سروصدا می توانست موجب کاهش دائمی و چشمگیری در شنوایی شود،بطورکلی تا دهه 1700 تشخیص داده شده بود و در آن زمان متوجه شدند،افرادی که بعنوان آهنگر به ظروف و جام های مسی چکش می زنند،شنوایی خود را در سنین پایین،بخاطر سروصدای زیاد از دست می دهند )« گوش ها بوسیله صداهای بلند و دائمی آسیب می بینند » (Ramazzini,1700;Franco,1999 در دهه ی 1800،اصطلاح Boilermaker’s Deafness (کری سازندگان دیگ بخار) برای مشخصات کاهش (صدمات) شنوایی تجربه شده توسط آهنگرها و کسانیکه در کارخانه های دیگ بخارسازی برای چکش زنی به فلزات در تمام طول کار استخدام می شدند استفاده می شده است.یکی از مطالعات اولیه توسط هابرمن (1890) انجام شد کسی که تغییرات آناتومی در گوش داخلی یک سازنده ی دیگ بخار را که بعلت نشنیدن صدای قطار،زیرگرفته شده ،بررسی کرده است.
انقلاب صنعتی در اواخر دهه ی 1800 باعث تولید منابع اضافی سروصدای زیاد برای کارگران گردید و این بدلیل پیشرفت قدرت،در ابتدا بوسیله ی بخار و بعدها توسط الکتریسیته برای افزایش بازدهی ماشین آلات بود.یک محصول جانبی شوم قدرت،سروصدای مرتبط با فرآیندهای صنعتی است. همزمان با آغاز انقلاب صنعتی، درک جدیدی از ساختار گوش داخلی توسط توضیحات کورتی (Corti) ارائه شد که در مورد اندامی بود که اکنون نام او را یدک می کشد (Corti, 1851) و همینطور تئوری های مهمی در رابطه با شنوایی مثل تئوری هایی که توسطVon Helmholtz (1863) پیشنهاد گردید،با وجود اینکه،پیشرفت های زیادی در درک ما از چگونگی عملکرد گوش در طول قرن بعدی بوجود آمد،اما پیشرفت های اندکی از درک ما در رابطه با چگونگی آسیب گوش و شنوایی توسط سروصدا بدست آمد.
منبع:
https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%d8%a7%d8%aa%db%8c%da%a9%d9%86/