بر اساس مطالعه صورت گرفته نوع سمعک وابسته به جنبه های عملکردی (کاربردی) و طراحی زیباشناختی دارد و به سطح تکنولوژی وسیله بستگی ندارد. این بدان معناست که سازندگان سمعک هر ساله تکنولوژی های جدیدی را معرفی می کنند و معمولا تکنولوژی بر روی هر نوع سمعک پیاده می شود.هنوز هم برخی ویژگی های پیشرفته همچون میکروفون های دایرکشنال و یا بعضی کنترل های کاربردی،بر روی انواع سمعک داخل گوشی به دلیل محدودیت فضای قابل دسترسی روی صفحه (قطعه) فلزی جلوی سمعک، نمی تواند اجرا شود. در این مقاله قصد داریم با انواع کم رایج سمعک آشنا شویم.
سمعک جیبی (BW)
سمعک جیبی دارای بزرگترین اندازه در میان سمعک ها هستند.تا زمانی که مدل های پشت گوشی در سال 1950 میلادی معرفی شدند،به طور کمتر یا بیشتر،تنها نوع سمعک در دسترس بودند. سمعک های جیبی بیشتر فروش سمعک در آمریکا و اروپا را نشان نمی دهد در حالی که توانستند یک محل فروش خوب در کشورهای در حال توسعه پیدا کنند.به دلیل اندازه بزرگتر و ساختمان استاندارد، معمولا گرانتر تولید می شوند. به علت اندازه سمعک و اندازه باتری همراه شان،سمعک جیبی می توانند یک رنج وسیعی از بهره و خروجی ا ارائه دهند و در افراد با مشکلات حرکتی و مهارت دستی ضعیف آسانتر مورد استفاده قرار می گیرد.
سمعک عینکی
نوع دوم سمعک ها ترکیبی از سمعک و عینک می باشد. امروزه تقریبا از دنیای فروش سمعک ها ناپدید شده اند، اما هنوز به عنوان یکی از انواع سمعک نام برده می شود زیرا مفهوم و عقیده نوینی در سال 1960 میلادی بود. هر ساله،یک بار یا بیشتر، سازندگان، یک سمعک عینکی جدیدی معرفی می نمودند، مثلا از طریق استفاده از چندین میکروفون کارگذاری شده در قالب فریم عینک، افزایش اثر دایرکشنالیتی را به وجود می آوردند. در حالی که تصور می شد که ترکیب عینک و سمعک، ایده خوبی باشد، اما ترکیب دو وسیله پروتزی، معمولا مشکلات بیشتری برای مریض نسبت به فوائد آن، فراهم می نمود.
برای آشنایی بیشتر با انواع سمعک اینجا کلیک کنید.
- ۰۰/۰۹/۰۲