سمعک پشت گوشی چیست

تعدادی از مطالعات قبلی در مورد ABR و آسیب شنوایی حسی دارای افرادی با این میزان افت شنوایی نبودند. ارتباط کاهش شنوایی با زمان نهفتگی موج V به طور واضحی توسط سن و جنسیت تحت تاثیر قرار می گیرد. افزایش زمان نهفتگی همراه شده با کاهش شنوایی به اشخاص مرد ( جوان و پیر ) محدود شده است. در مقابل افراد مونث اثر کاهش شنوایی را بر روی زمان نهفتگی نشان ندادند. دانشمندی در سال 1985 اثر آسیب شنوایی موجود در فرکانس بالا و  بیشتر از 40 دسی بل را در بین اشخاص جوان تر بر زمان نهفتگی موج V نشان داد. در مقابل در بین اشخاص مسن تر حتی با وجود آسیب شنوایی ملایم ( 20 تا 40 دسی بل ) میزان زمان نهفتگی افزایش یافت. سپس با افزایش آسیب شنوایی میزان زمان نهفتگی بیشتر افزایش یافت.

بررسی های ابتدایی تر پیشنهاد کردند که افزایش زمان نهفتگی ABR در آسیب شنوایی سمعک پشت گوشی حسی برای اشکال ادیوتریک شیب دار نسبت به حالت صاف نسبتا بزرگ تر است. بعد از نشان دادن ارتباط آماری بین شیب ادیوگرام و ABR جرگر در سال 1978 راهنماهایی برای در نظر گرفتن شیب ادیوگرام در ارزیابی بالینی ABR فراهم کرد. هدف کلی عبارت بود از پیش بینی این مسئله که  احتمالا طولانی شدن زمان نهفتگی می تواند  به تنهایی به شکل ادیوگرام نسبت داده شود. (بر خلاف پاتولوژی وراء حلزونی ) . برای سطح شدت 70 تا 90 دسی بل HL به ازای هر 30 دسی بل شیب در ادیوگرام از 1000 تا 4000 هرتز ، تاخیر زمان نهفتگی موج V در حدود 0.2 میلی ثانیه است. دانشمندی در سال 1981 از نشان دادن اثر شیب بر زمان نهفتگی موج V هنگامی که کاهش شنوایی در 4000 هرتز ثابت نگه داشته بود ، ناتوان بود. یعنی کاهش شنوایی در 4000 هرتز بر زمان نهفتگی ABR غلبه داشت یا چیره شده بود. مطالعه انجام شده توسط جرگر در سال 1988 در تایید ارتباط شیب و زمان نهفتگی ناتوان بود. زمان نهفتگی برای بیمارانی با شکل ادیوگرام صاف و شیب دار قابل مقایسه بود. این یافته ها در مورد به کار بردن متوسط سطح آستانه شنوایی در محدوده فرکانسی بالا ( از 1000 تا 4000 هرتز ) بحث کردند. در طی این محدوده فرکانسی ، تغییر قابل ملاحظه ای ممکن است در شیب و میزان کاهش شنوایی در 4000 هرتز وجود داشته باشد.

انواع جدیدترین سمعک

مطالعه انجام شده توسط جرگر در سال 1988 پیچیدگی این موضوع را تاکید کرد. این پژوهشگران اثر برهم کنش بین جنسیت و میزان کاهش شنوایی را برای زمان نهفتگی موج V یافتند ولی این اثر برای زمان نهفتگی موج I یا III شناسایی نشد. بنابراین ، مطالعه و بحث ABR در کاهش شنوایی حسی باید با در نظر گرفتن هر کدام از این عوامل انجام شود. همانطور که جرگر نشان داد تلاش برای کنترل یک منبع احتمالی تغییر زمان نهفتگی تمایل به معرفی منبع دیگری دارد که با منبع اولی کواریانس است. در جدیدترین سمعک بحث کنونی، مقالات موجود در مورد میزان و شکل کاهش شنوایی حسی به طور خلاصه مرور شدند. اگرچه دو ویژگی ادیوگرام نمی توانند از نظر بالینی به طور جدا بررسی شوند. ( یعنی نقایص حسی همیشه نمی توانند به طور تمیزی از نقایص انتقالی جدا باشند. )

تاثیر میزان و شکل کاهش شنوایی بر نتایج ABR :

به طور واضح ، با افزایش کاهش شنوایی در 4000 هرتز ، زمان نهفتگی موج V افزایش می یابد. میزان افزایش زمان نهفتگی و تاثیر شیب ادیوگرام بر این افزایش کمتر واضح است. مقالات زیادی وجود دارند که تغییرات زمان نهفتگی موج V را به صورت تابعی از کاهش شنوایی حسی  نشان داده اند. مطالعه انجام شده توسط جرگر تعدادی یافته های اصلی در این مورد را شرح داد. زمان نهفتگی برای موج V در تعداد زیادی از بیماران دارای آسیب شنوایی حسی ( برای سطوح شدتی تحریکی بالای کلیک ) به صورت تابعی از سطح آستانه شنوایی ادیومتریک در 4000 هرتز تجزیه و تحلیل شد. برای کاهش شنوایی تا میزان 60 دسی بل HL زمان نهفتگی ثابت بود و سپس زمان نهفتگی به صورت خطی تا ماکزیمم حد 0.4 میلی ثانیه در 90 دسی بل HL افزایش یافت. برجسته ترین تغییر زمان نهفتگی برای بیماران دارای کاهش شنوایی بزرگ تر از 70 دسی بل سطح آستانه شنوایی اتفاق افتاد.

انواع قیمت سمعک نامرئی

. به هرحال این تکنیک به طور واقعی مشکل آرتی فکت را حل نمی کند. موثرترین روش کاهش آرتی فکت محرک در هدفون های روی گوشی استفاده از پولاریته های مختلف است. آرتی فکت ایجاد شده توسط هر دو نوع پولاریته انبساطی و انقباضی در دو جهت مختلف است و وقتی با هم جمع شوند یا معدلگیری شوند ، عمدتا از بین می روند. ( ولتاژ مثبت و منفی وقتی با یکدیگر جمع شوند، حاصل جمع آنها ولتاژ صفر می شود. ) آشکارترین محدودیت در استفاده روتین از تغییر پولاریته محرک این است که در بیشتر بیماران یک پولاریته منفرد (مثلا انبساطی ) ممکن است ترجیح داده شود. یک راه حل برای این مشکل این است که اول پاسخ های قابل تکراری را توسط هر پولاریته ( انبساطی و انقباضی ) ثبت کنیم و سپس اگر آرتی فکت محرک بیش از حدی وجود داشت ، اشکال موجی قیمت سمعک نامرئی حاصل از دو پولاریته را به طور دیجیتالی با یکدیگر جمع کنیم. در تعدادی سیستم های پاسخ برانگیخته  تغییر پولاریته محرک اعمال می شود و سپس اشکال موجی ایجاد شده توسط محرک کلیک انبساطی در یک کانال و اشکال موجی ایجاد شده توسط محرک کلیک انقباضی به طور جدا در کانال دیگر معدلگیری می شوند. فرآیند جمع کردن و تفریق کردن اشکال موجی در بالا توضیح داده شده است. حاصل این فرآیند این است که اشکال موجی توسط پولاریته های مختلف محرک ایجاد می شوند و  بنابراین آرتی فکت محرک کاهش می یابد. البته این روش از نظر زمانی موثر نیست و از نظر بالینی ایده ال نمی باشد. چون معدلگیری یک پاسخ برای هر دو پولاریته زمان آزمایش را دو برابر می کند و ممکن است این حالت مورد نیاز نباشد. همچنین فرآیند جمع کردن باید به صورت Offline انجام شود و این مسئله از آنالیز مداوم اطلاعات جلوگیری می کند. شکل 12-7 اثر طول زمان ثبت را بر ABR در محیطی با نویز بیش از حد نشان می دهد.

شاید موثرترین روش برای کاهش آرتی فکت محـرک استفاده از هدفون های اینــسرت (  tube phones ) می باشد. فعالیت الکتریکی تولید شده توسط کابل از پریز برق به درون جعبه ای که مبدل داخل آن قرار گرفته است، هدایت می شود. سپس یک سیگنال الکتریکی به درون لوله پلاستیکی کاشن اینسرت وارد می شود.

انواع سمعک کودکان

- شکل موج ABR در زمان تولد ناکامل است و به طور مطمئن برای نوزادان نارس رشد نکرده است. معمولا فقط سه موج اصلی ( امواج I-III-V ) مشاهده می شوند.

3- میزان زمان نهفتگی بین موجی ( I-III ، III-V ،I-V )  در آغاز طولانی است. زمان نهفتگی موج I-V به طور طبیعی در حدود 5 میلی ثانیه در زمان تولد است. سرانجام ، در طی 18 ماه اول زندگی تا 2 سالگی دیگر اجزاء موج ABR ظاهر می شوند و زمان نهفتگی امواج III و V به طور پیشرونده ای کوتاهتر می شود. بعد از 18 ماهگی تا دو سالگی ABR لزوما از نظر زمان نهفتگی و دامنه شبیه بزرگسالان است. سن باید در نظر گرفته شود وقتی که یافته های ABR در بچه های زیر سن 18 ماه تفسیر می شوند.

ABR برای اولین بار در تقریبا 27 تا 28 هفته سن حاملگی(Conceptional age) سمعک کودکان می تواند ثبت شود. در این زمان ( به خوبی قبل از ختم حاملگی در 40 هفته ) موج I نسبت به امواج دیرتر نسبتا برجسته است ، چون سیستم شنوایی محیطی قبل از سیستم عصبی مرکزی شنوایی رشد می کند. دامنه موج I در نوزادان تازه متولد شده تا حدود 2 برابر، نسبت به بزرگسالان بزرگتر است. دلیل آن مجاورت الکترود ثبت کننده پاسخ به حلزون ناشی از ابعاد نسبتا کوچک سر است. در نوزادان زمان نهفتگی موج I  از 0.3 میلی ثانیه تا بیش از 1 میلی ثانیه در مقایسه با میزان بزرگسالان طولانی شده است. کاهش نسبتا سریع زمان نهفتگی موج I  بلافاصله بعد از تولد به رشد اولین سیناپس در راههای شنیداری آوران نسبت داده شده است. همه پژوهشگران موافق با این نظریه نیستند. دانشمندانی یافتند که میزان دامنه و زمان نهفتگی موج I برای 20 نوزاد نارس و 20 بزرگسال طبیعی یکسان بود. این دانشمندان  دو نظریه برای توضیح یافته قبلی یعنی تغییرات موج I در نوزادان تازه متولد شده دارند .

سمعک جیبی جیست؟

( در موارد ایجاد یک پتانسیل برانگیخته شنوایی ضعیف ). این اصول عمومی عبارتند از :

1- سن : سن کم ( در بچه ها ) ABR را تحت تاثیر قرار می دهد. در حالی که افزایش سن ( ورای 50 سال ) عمدتا پتانسیل های برانگیخته شنوایی با زمان نهفتگی دیرتر (کورتیکال) را تحت تاثیر قرار می دهد.

2- جنسیت: تفاوت نتایج حاصل از زن و مرد در ABR نسبت به سایر پتانسیل های برانگیخته شنوایی مهم تر است.

3- دمای بدن : کاهش یا افزایش دما اثر واضح و مهمی از نظر بالینی بر روی ABR اعمال می کند.

4- وضعیت آروزال : تاثیری  بر روی ABR  ندارد.

5- آرتی فکت عضلانی : ABR  و دیگر پاسخ ها را تحت تاثیر قرار می دهد.

6- حساسیت شنوایی : کاهش شنوایی فرکانس بالا به خصوص ABR را تحت تاثیر قرار می دهد.( به خصوص موج I )

7- داروها : داروهایی که سیستم عصبی مرکزی را تحت تاثیر قرار می دهند (مثل : آرام بخش ها ، عوامل بیهوشی) بیشترین اثر را بر پتانسیل های برانگیخته شنوایی تولید شده به صورت کورتیکال و با زمان نهفتگی طولانی تر دارند و اثر کمی بر روی ABR  دارند.

 

سن : رشد :

اثرات سن شخص به طور قابل توجهی در بین پتانسیل های برانگیخته شنوایی متفاوت است. به عنوان مثال ، ABR تحت تاثیر تغییراتی در طی 18 ماه اول زندگی است در حالی که AMLR و ALR و P300 تاسن 8 تا 10 سالگی یا حتی دیرتر به طور آشکارا شبیه بزرگسالان نیستند. اصل کلی در ارتباط با سن و پتانسیل برانگیخته شنوایی عبارت است از :

پاسخ هایی با زمان نهفتگی کوتاهتر نسبت به پاسخ هایی با زمان نهفتگی سمعک جیبی طولانی تر در سن زودتری به رشد می رسند. یعنی رشد پتانسیل های برانگیخته شنوایی تمایل دارد از سیستم شنیداری محیطی به مرکزی و در جهت caudal به rostral در طی سیستم عصبی مرکزی پیشرفت کند. این اصل کلی در حالی که در درک اثرات سن بر روی پتانسیل های برانگیخته شنوایی مفید است ولی یک فرآیند بسیار پیچیده را بیش از حد ساده می کند. در بیشتر مباحث پتانسیل های برانگیخته شنوایی امکان پذیر نیست که اثر سن یا هر عامل منفرد دیگری به طور جدا در نظر گرفته شود.

سن به طور قابل توجهی با دیگر ویژگی های شخصی (مثل: کاهش شنوایی حسی عصبی و یا پارامترهای محـرک ( سرعت ارائه محرک و شدت و یا با پارامتر های ثبت (تنظیم فیلتر) برهم کنش دارد.

تفاوت ABR در دو گروه نوزادان و بزرگسالان :

1- اگرچه حلزون ممکن است به طور کامل در حدود هفته 35 سن حاملگی( (conceptional age  از نظر عملکردی کامل باشد ، جزء اولیه ABR ( موج I ) در زمان تولد رشد نکرده است و زمان نهفتگی موج I تا حدود 45 تا 50 هفته سن حاملگی به میزان بزرگسالان نمی رسد.

معرفی انواع سمعک اینترتون

زمان نهفتگی بین موجی نشان دهنده زمان انتقال سیگنال عصبی در طول راههای شنیداری از عصب هشت مغزی تا مغز میانی و فراتر می باشد. به خصوص، زمان نهفتگی بین موجی، تاخیر همراه شده با زمان انتقال اکسونی در طول راههای نورونی و یا تاخیر سیناپتیک بین نورون ها را منعکس می کند.

دامنه دومین عامل اصلی اســت که معمولا آنالیز می شــود. اگرچه دامنه معمولا بر حسـب میکروولت توصیف می شود ، تکنیک های متفاوتی برای محاسبه دامنه اجزاء پاسخ شنیداری ساقه مغز استفاده می شوند. حتی در یک شکل موج منفرد نیز تکنیک های متفاوتی برای محاسبه دامنه استفاده می شوند.

الف )یک تکنیک معمول عبارت است از : اندازه گیری تفاوت ولتاژ بین قله و دره مقدم بر قله یک موج . این روش معمولا برای تعیین دامنه امواج I و III استفاده می شود.

ب)روش معمول بالینی دیگر عبارت است از محاسبه تفاوت ولتاژ بین قله و دره بعد از قله . این روش معمولا در تعیین دامنه موج V استفاده می شود.

ج ) محاسبه تفاوت دامنه بین ولتاژ قله موج و ولتاژ خط پایه است. این روش به ندرت در آنالیز امواج ABR به کار می رود.

کاربردهای روش سوم :

الف) محاسبه نسبت دامنه دو جزء موجی از قبیل نسبت دامنه برای SP و AP در الکتروکوکلئوگرافی

ب) محاسبه دامنه های مطلق پاسخ های برانگیخته شنوایی با زمان نهفتگی دیرتر از قبیل AMLR- - ALR – P300

معمول ترین اندازه گیری نسبی دامنه در آنالیز پاسخ شنیداری سمعک اینترتون ساقه مغز نسبت دامنه موج V به I است.

نسبت دامنه موج V به I به طور طبیعی حداقل 1 یا به طور  قابل توجهی بزرگتر از یک است.

یک مفهوم اساسی دیگر در آنالیز شکل موج پاسخ شنیداری ساقه مغز جهت پولاریته پاسخ است.

پولاریته پاسخ شنیداری ساقه مغز به عوامل زیر بستگی دارد.

الف ) مکان الکترود نسبت به تولید کننده پاسخ

ب) کدام الکترود به ولتاژ ورودی مثبت و منفی تقویت کننده تفاضلی متصل شده است.

معرفی و انواع سمعک زیمنس آلمان

مراحل پایه در آنالیز پتانسیل برانگیخته شنوایی شرح داده شده است.

زمان نهفتگی :

فاصله زمانی بین ارائه محرک ( در واقع شروع محرک ) و ظاهر شدن قله یا دره در شکل موج پاسخ شنیداری ساقه مغز است. واحد آن بر حسب میلی ثانیه است.

زمان نهفتگی برای هر شکل موج بسته به معیار آنالیز مورد استفاده برای تعیین دقیق هر جزء ( یعنی جایی که قله مشخص می شود ) محاسبه می گردد. ولتاژ قله ( بالاترین دامنه بر روی موج ) برای تعدادی امواج و توسط تعدادی از کلینیسین ها استفاده می شود. کلیسین های دیگر همیشه امواج پاسخ شنیداری ساقه مغز را توسط قله مشخص نمی کنند. به جای قله بخش های دیگری از شکل موج از قبیل شانه برای اجزاء انتخاب شده استفاده می شود. روش اخیر برای تعیین موج V استفاده می شود. موج V اغلب به صورت ترکیب با موج IV ظاهر می شود. (مجموعه موج IV-V ) و دارای قله واضحی نیست. در این موارد زمان نهفتگی سمعک زیمنس آلمان در سمت انتهای مجموعه موج چهار و پنج ترکیب شده محاسبه می شود.

 

انواع زمان نهفتگی :

زمان نهفتگی مطلق ( absolute ) از شروع محرک تا نقطه ای بر روی قله یا نزدیک قله یک جزء پاسخ شنیداری ساقه مغز محاسبه می شود. توسط فلش های افقی در شکل 1-7 نمایش داده شده است.

زمان نهفتگی بین امواج اندازه گیری ( relative ) نسبی است. به صورت فاصله زمانی بین دو موج متفاوت پاسخ شنیداری ساقه مغز محاسبه می شــود. زمان نهفتگی بین موجی برای امــواج I-III ، III-V ، I-V محاسـبه می شود.

زمان نهفتگی به طور غیر مستقیم با شدت محرک تغییر می کند. یعنی هنگامی که شدت محرک کاهش می یابد، زمان نهفتگی مطلق امواج افزایش می یابد و امواج I و II با دامنه نسبتا کوچک به تدریج ناپدید می شوند.

انواع رنج قیمت سمعک سونیک در نمایندگی

Stuart و همکاران (1994) تفاوت آشکاری را در آستانه‌های ABR بین راههای هوایی و استخوانی در نوزادان تازه متولد شده به ازای زمان آزمون بعد از تولد گزارش کردند. این محققین آستانه‌های ABR و هوایی و استخوانی را که از 20 نوزاد کامل طی 48 ساعت پس از تولد بدست آورده بودند با همان ارزیابیها بین 49 تا 96 ساعت پس از تولد مقایسه کردند. در گروه نوزادان قیمت سمعک سونیک کوچکتر آستانة ABR هوایی به صورت متوسط 5/14 دسی‌بل nHL بود. در حالی که معدل آستانه‌های استخوانی 8/1 دسی‌بل nHL بود. در مقایسه در گروه بزرگتر معدل آستانه‌های هوایی دسی‌بل 3/8 nHL و معدل آستانه‌های استخوانی دسی‌بل nHL 1/5 بود.

تفاوت مربوط به سن در آستانه‌های هوایی خیلی معنادار بود اما در آستانه‌های استخوانی تفاوتی بین 2 گروه وجود نداشت. محققین فوق اینطور نتیجه گرفتند که آستانه‌های افزایش یافته‌های راه هوایی بلافاصله پس از تولد به خاطر مایعات باقی مانده در فضای گوش میانی است که طی روزهای بعد جذب می‌شود.

همین محققین یک فرایند حذفی سایکو فیزیکی را با ارزیابی ABR به منظور تعیین دقت برآورد فاصلة راه هوایی – استخوانی با ABR مقایسه کردند. در فرایند حذفی فرد سطح و فاز یک سیگنال Tone خالص هوایی را تنظیم می‌کند. تا اینکه این سیگنال درک یک Tone خالص استخوانی را حذف کند – Boeze man و همکاران اطلاعات را در مورد 24 بیمار با احتمال شنوایی انتقالی که البته بعضیها جزء حسی – عصبی داشته‌اند آنالیز کردند. مبدلهای مورد استفاده هدفون TDH-39 و مرتعش شوندة استخوانی B-71 بود. در مقایسة با داده‌های روش حذفی ABR مقدار فاصلة راه هوایی و استخوانی کمتر از اندازه برآورد کرد.

دلیل گفته شده برای این امر تاثیر رکروتمنت بر ABR بود (به خاطر جزء حسی – عصبی اختلال شنوایی) رکروتمنت تاثیری بر روش حذفی که تنها مقدار فاصلة راه هوایی – استخوانی را برآورد می‌کند نداشت.

Cornac chia و همکاران، (1983) مطالعة BC- ABR در نوزادان و جوانان انجام دادند. سن نوزادان، 16 تا 20 ماه گزارش شد. کلیک متناوب از پیشانی بوسیلة ویراتور B-70 ارائه گردید. خروجی آکوستیکی کلیک که توسط مرتعش شوندة استخوانی ایجاد شده بود، قلة انرژی در گسترة 1000 تا 2000 هرتز نشان می‌داد، طبف مبدل دیگری که مورد استفاده قرار گرفت، (هدفن TDH-39) تا فرکانس 6000 هرتز، صاف بود.

خرید از نمایندگی سمعک برنافون

در نتیجه، اگرچه، نسبتاً زنجیره‌های کمتری از Tone Pip در مقابل Tone Pip های منفرد متعدد، در یک واحد زمانی ارائه شده است، اما تعداد محرک‌های  معدل‌گیری شده، برای ABR و ALR به صورت برابر، کافی است.

زنجیره‌های با چندین محرک (20، 65، و بیشتر) که اغلب در نرخ‌های سریعی ارائه می‌شوند، نیز برای برانگیختن ABR به منظور کاهش زمان تست، ارائه شده‌اند. کاهش قابل توجه در زمان لازم برای برانگیختن ABR حداقل در گروههای نوزادان برای امکان‌پذیری برآورد وضعیت شنیداری در هر گوش با محرکهای وابسته به فرکانس متعدد، کارآمد است. روشهای متعددی شامل «Maximum Length Sequence» و «chained stimuli» در آنالیز ABR مورد توجه قرار گرفته‌اند (فصل 7). MLS از نظر ریاضی  یک quasi-Random در مجموعة دو گانه است که با زنجیره‌های 1S+  و -1S ارائه می‌شود). در نمایندگی سمعک برنافون کاربرد ادیولوژیکی آن، ممکن است به صورت OS , +1S یا با کلیک و سکوت ارائه شود.

یک نتیجة نامطلوب که اغلب با ارائه سریع زنجیره‌های محرک (کلیک‌ها یا تن‌برست‌ها) همراه است، کاهش دامنة پاسخ و طولانی‌شدن زمان نهفتگی است. احتمالاً این پدیده ناشی از تطبیق (Adaptation) در سیستم شنوایی است.

تعدیل روشهای زنجیرة تحریکی، می‌تواند باعث کمتر شدن تاثیرات منجر به افزایش زمان نهفتگی و کاهش دامنه گردد. از اوائل 1980، گزارش‌هایی از حفظ قابل توجه زمان آزمون، و افزایش کارایی تست با استفاده از تکنیک‌های زنجیرة تحریک به صورت منظم در مقالات متعدد ارائه شده است.

با این حال، اگرچه، روش‌هایی چون MLS در سیستم‌های موجود تجاری نیز به عنوان یک ویژگی‌ گنجانیده شده است، لیکن استراتژی‌های زنجیرة تحریک هنوز به صورت وسیع در مجموعة آزمون‌های کلینیکی ABR، جایگزین نشده‌اند.

محرک نویز: سیگنال‌های نویز که به تنهایی یا همراه با کلیک و تن‌برست، ارائه می‌شوند، اغلب در متون مربوط به ABR کلینیکی، توصیف می‌شوند. دلایل به کارگیری نویز به عنوان محرک، یا همراه با محرک، در بین مطالعات مختلف، تفاوت می‌کند، و شامل تحقیق در مورد پدیده‌های شنوایی پایه‌ای (مثلاً خواص پاسخی زمانی حلزون و عصب شنوایی)، یا اهداف کاربردی کلینیکی بیشتر (مثلاً وابستگی فرکانسی بیشتر برای ارزیابی کلینیکی نوزادان و کودکان) می‌شود.

محرک نویز، مورداستفاده در ارزیابی gap detection، یک فرآیند سایکوفیزیکی که برای ارزیابی، پردازش شنیداری زمانی یا وضوح زمانی به کار می‌رود نیز به عنوان محرک در تولید ABR، موثر است.

خرید از نمایندگی سمعک ریساند

بیش از 90 درصد بیماران، تفاوت 20 دسی‌بل را نشان می‌دهند. کاربرد کلینیکی محرک تن‌برست در برآورد الکتروفیزیولوژیک، آستانة شنوایی تن خالص در فصل 8 توضیح داده شده است. آنچه در اینجا گفته می‌شود. تحقیقات ابتدایی از کاربرد تن‌برست در تحریک ABR است. همانگونه که در بخش قبلی در مورد قطبیت محرک، ذکر شد، تفاوت‌هایی که نمایندگی سمعک ریساند در ABRهای برانگیخته شده با محرک‌های تن‌برست در مناطق فرکانسی متفاوت، روشنی‌هایی را در مکانیزم‌ فیزیولوژی حلزونی، و بویژه، پاسخ‌های حلزون به قطبیت انبساطی در مقابل انقباضی ایجاد می‌کند.

چند تن از محققین با ABR، پدیدة Forward masking را مورد آزمایش قرار داده‌اند. Walton و همکاران، پوشانندهای maskers تن‌برست و سیگنال‌های probe را در تحقیق روی آزادی از ماسکینگ، به عنوان عملکرد سن در بزرگسالان مورد بررسی قرار دادند. با استفاده از پارادایم Forward masking. محققین دریافتند تفاوت سنی، در تغییر زمان نهفتگی موج V، با فواصل کوتاه (مثلاً 16 میلی ثانیه) بین ماسکر و پروب، برای فرکانسهای تن‌برست بالاتر (مثلاً 4000 و 8000 هرتز) وجود دارد، اما برای فرکانس‌های پایین‌تر (HZ1000) خیر. رهایی از ماسکینگ، که یک ارزش زمان نهفتگی مبنایی برای ABR است، تقریباً همیشه تحت شرایط همة محرکها، و گروههای سنی، با یک فاصلة حداقل 64 میلی ثانیه‌ای بین masker و سیگنال پروب، کامل بود.

 

Modulated Tones: تن‌های مدوله شده:

توصیف‌هایی از ABR ایجاد شده با محرکهایی که از نظر فرکانس مدوله شده‌اند و آنهایی که از نظر دامنه، مدوله شده‌اند، وجود دارد. سیگنال‌های FM , AM جای دیگری در فصل ASSR، توصیف شده‌اند. Legendre Sequences و Maximum Length Syquences (MLS) از مجموعة پالس‌ها، نیز در تحریک ABR مورد استفاده قرار گرفته‌اند. اگرچه این روش‌ها ممکن است احتمالاً کارآمدی جمع‌آوری داده‌های ABR را افزایش دهند و زمان تست را کاهش دهند، تایید کلینیکی برای آنها کافی نیست.

 

Stimulus Trains:

(1980) Tietze دو روش واضح برای تحریک همزمان و ثبت ABR و ALR معرفی کردند مشکل  متدولوژیک در ثبت همزمان این دو AER این است که ABR نیاز به محرکی با شروع ناگهانی (مثلاً 2 تا 4 سیکل)، دیرش کوتاه، و فواصل بین تحریکی کوتاه (مثلاً 25 ms) دارد، در حالیکه، ALR با محرکهایی که زمان خیز – افت کافی، (مثلاً 8 تا 30 ms) دیرش پلاتو (500 ms تا 30) و فواصل بین تحریکی تقریباً 2/5 ثانیه‌ای بهتر برانگیخته می‌شوند.

با یک روش، مجموعه‌ای از Tone Pip، با 2/5 ثانیه فاصله بین هر زنجیره، ارائه می‌شوند. هر زنجیره، تاثیر، یک واحد محرک منفرد را در برانگیختن ALR دارد. لیکن در هر زنجیره، هر Tonr Pip با فواصل 25 میلی‌ثانیه‌ به عنوان محرک ABR مورد استفاده قرار می‌گیرد. روش دوم مشابه است. هر Tone Pipe به عنوان محرک ABR به کار می‌رود، و بین هر گروه از Tone Pipها، یک تن‌برست با سطح شدتی پایین‌تر داخل می‌شود تا ALR را برانگیزد. از آنجا که ALR پاسخی با دامنة بزرگتر است، (سیگنال قوی‌تری است)، می‌بایست تعداد کمتری محرک را معدل‌گیری کرد، تا یک موج ثابت از آن به دست آید.

بیش از 90 درصد بیماران، تفاوت 20 دسی‌بل را نشان می‌دهند. کاربرد کلینیکی محرک تن‌برست در برآورد الکتروفیزیولوژیک، آستانة شنوایی تن خالص در فصل 8 توضیح داده شده است. آنچه در اینجا گفته می‌شود. تحقیقات ابتدایی از کاربرد تن‌برست در تحریک ABR است. همانگونه که در بخش قبلی در مورد قطبیت محرک، ذکر شد، تفاوت‌هایی که در ABRهای برانگیخته شده با محرک‌های تن‌برست در مناطق فرکانسی متفاوت، روشنی‌هایی را در مکانیزم‌ فیزیولوژی حلزونی، و بویژه، پاسخ‌های حلزون به قطبیت انبساطی در مقابل انقباضی ایجاد می‌کند.

چند تن از محققین با ABR، پدیدة Forward masking را مورد آزمایش قرار داده‌اند. Walton و همکاران، پوشانندهای maskers تن‌برست و سیگنال‌های probe را در تحقیق روی آزادی از ماسکینگ، به عنوان عملکرد سن در بزرگسالان مورد بررسی قرار دادند. با استفاده از پارادایم Forward masking. محققین دریافتند تفاوت سنی، در تغییر زمان نهفتگی موج V، با فواصل کوتاه (مثلاً 16 میلی ثانیه) بین ماسکر و پروب، برای فرکانسهای تن‌برست بالاتر (مثلاً 4000 و 8000 هرتز) وجود دارد، اما برای فرکانس‌های پایین‌تر (HZ1000) خیر. رهایی از ماسکینگ، که یک ارزش زمان نهفتگی مبنایی برای ABR است، تقریباً همیشه تحت شرایط همة محرکها، و گروههای سنی، با یک فاصلة حداقل 64 میلی ثانیه‌ای بین masker و سیگنال پروب، کامل بود.

 

Modulated Tones: تن‌های مدوله شده:

توصیف‌هایی از ABR ایجاد شده با محرکهایی که از نظر فرکانس مدوله شده‌اند و آنهایی که از نظر دامنه، مدوله شده‌اند، وجود دارد. سیگنال‌های FM , AM جای دیگری در فصل ASSR، توصیف شده‌اند. Legendre Sequences و Maximum Length Syquences (MLS) از مجموعة پالس‌ها، نیز در تحریک ABR مورد استفاده قرار گرفته‌اند. اگرچه این روش‌ها ممکن است احتمالاً کارآمدی جمع‌آوری داده‌های ABR را افزایش دهند و زمان تست را کاهش دهند، تایید کلینیکی برای آنها کافی نیست.

 

Stimulus Trains:

(1980) Tietze دو روش واضح برای تحریک همزمان و ثبت ABR و ALR معرفی کردند مشکل  متدولوژیک در ثبت همزمان این دو AER این است که ABR نیاز به محرکی با شروع ناگهانی (مثلاً 2 تا 4 سیکل)، دیرش کوتاه، و فواصل بین تحریکی کوتاه (مثلاً 25 ms) دارد، در حالیکه، ALR با محرکهایی که زمان خیز – افت کافی، (مثلاً 8 تا 30 ms) دیرش پلاتو (500 ms تا 30) و فواصل بین تحریکی تقریباً 2/5 ثانیه‌ای بهتر برانگیخته می‌شوند.

با یک روش، مجموعه‌ای از Tone Pip، با 2/5 ثانیه فاصله بین هر زنجیره، ارائه می‌شوند. هر زنجیره، تاثیر، یک واحد محرک منفرد را در برانگیختن ALR دارد. لیکن در هر زنجیره، هر Tonr Pip با فواصل 25 میلی‌ثانیه‌ به عنوان محرک ABR مورد استفاده قرار می‌گیرد. روش دوم مشابه است. هر Tone Pipe به عنوان محرک ABR به کار می‌رود، و بین هر گروه از Tone Pipها، یک تن‌برست با سطح شدتی پایین‌تر داخل می‌شود تا ALR را برانگیزد. از آنجا که ALR پاسخی با دامنة بزرگتر است، (سیگنال قوی‌تری است)، می‌بایست تعداد کمتری محرک را معدل‌گیری کرد، تا یک موج ثابت از آن به دست آید.